Sevgi, Mevla ve Mevlâna merkezli ve Yunus gönüllü olunca sýnýrlama getirme imkâný bulunmamaktadýr. Gel gör ki, bu minvalde sevgiyi barýndýracak gönlü taþýyacak beden yapýsýnýn da kale gibi saðlam, derya gibi geniþ, toprak gibi mütevazý, güneþ gibi cömert olmasý icap etmektedir.
Peygamberimiz (s.a.v.):
“Araplarý üç sebepten seviniz: Bir; Ben Arabým. Ýki; Kur’an-ý Kerim Arapça. Üç; Cennet lisaný Arapçadýr.” buyurmaktadýr.
Bazý aklýevveller var ki, “Bana Arap deme de ne dersen de” diyor. Bu cümleyi hangi yönden çekersek çek sakat bir cümle.
Toptan, yargýsýz, peþin hükümde hikmet bulunmaz.
Araplarýn hangi huyunu ya da huylarýný beðenmiyorsun be adam. Senin o aþaðýladýðýn Araplardan farkýn ne?
Saðlam bir kafan, saðlam bir ruh yapýn mý var?
Araplar kim? Arap olmayanlar kim?
Ayeti kerime:
“Müslümanlar muhakkak ki kardeþtir.” buyuruyor. Sen bu kardeþliðin neresindesin ki, Kaf Daðý’ndaki ejderha gibi, Arap kelimesini aðzýndan çýkan alevle birlikte telaffuz etmektesin?
Sen adam akýllý bir Türk müsün? Erdemli bir Müslüman mýsýn? Dostun, çaðýn karanlýk haçlý zihniyeti ile Irak’ta, Afganistan’da, Müslümanlar üzerine yaðdýrdýðý bombalarla bir milyon kiþiyi katleden ABD mi? Eðer cevabýn evet ise Ebu Gureyp Cezaevi’ndeki vahþet mi dehþet, yoksa Araplarý sevmemek mi?
Yok, cevabýn hayýr ise dostun kim? Her gün kundaktaki bebekler üzerine mermi yaðdýran Ýsrail mi? Cevabýn evet ise zulmü dünyada karþýlýksýz kalmayan felçli Þaron neyin olur?
Yok, cevabýn hayýr ise dostun kim? Çanakkale’de, Musul’da, Maraþ’ta, Antep’te dedelerinin üzerine tonlarca toplar yaðdýran Ýngiliz ve Fransýzlar mý?
Yok, cevabýn hayýr ise dostun kim? Mýsýr’da Ýngilizlerin esir aldýðý Türklerin gözlerini oyan ve bugün mazlum rolü oynayan Ermeniler mi? Cevabýn “evet” ise söyleyecek sözüm, yazacak kelamým yok?
Yok, cevabýn hayýr ise dostun kim?
Aðzýný açtýðýn her olumsuz olayda Araplara bir gönderme yapmanýn gerekçesi cehalet mi, yoksa atalet mi?
Üstünlüðün, erdemin takvada olduðu bir anlayýþta, adam akýllý adam olduktan sonra ha Türk olmuþsun, ha Arap olmuþsun, ha Ýngiliz olmuþsun, ha Kýzýlderili olmuþsun ne fark eder?
Ýnsanlýða hayýr eksenli bir faydasý dokunmayanlarýn, þer eksenli eleþtirilerde bulunarak cehalete hizmet edenlerin, üstün vasýflý bir ýrk sahibi olmalarý mümkün müdür?
Madem Türk’sün; senin deden Fatih mi, yoksa Cengiz Han mý? Senin dostun, hayatýný milletine hizmete adayan Milli Mücadele’nin ümmet þuurlu edibi Mehmet Akif mi, yoksa Jön Türklük adý altýnda, memleketine ihaneti vatana hizmet olarak gören Ýngiliz payandasý Ali Süavi mi?
Biz memleketimizi, milletimizi ve milliyetimizi en az Türklüðü ýrkçýlýk boyutunda Türkçülük yapanlar kadar seviyoruz. Bizim vatan ve millet sevdamýzýn esas noktasýný; yüksek Ýslam þuurlu Alparslan’ýn, kefenini giyip Cuma vaazýnda ilayý kelimetullah uðruna yola koyulduðunu beyanýndan sonra çýkýp, Türklere Anadolu’nun kapýlarýný araladýðý Malazgirt Meydan Muharebesi’ni kazandýrdýðý vasýflarý teþkil etmektedir.
Kuru kuru Türkçülük yaparak, insanlýðýn en hayýrlýsý Allah Resulü’nün ömrü boyunca hiç ön plana çýkarmadýðý ve ahirette “Ümmeti ümmeti” diyeceðini beyan ettiði hadisinden de anlaþýlacaðý üzere milliyeti olan Araplarý, hor ve hakir gören bir Türkçülüðün kime ne yararý olabilir?
Arenada bileðini bükemediði Osmanlý’yý “milliyetçilik” fikirlerini körükleyerek parçalayan Ýngilizlerin, Araplara Türkleri, Türklere ise Araplarý kötülemesi için ürettiði fitnenin tohumlarýndan teþekkül etmiþ olan bu zihniyetin yýkýlmasý için ilmin aydýnlýðý altýnda aydýnlanmaya ihtiyaç vardýr. Yoksa bazý aklýevvellerin daha çoook “Arap saçýna dönmüþ.”, “Arap çorbasý gibi olmuþ.” demeleri kaçýnýlmaz olur.
Tabî ilmin ýþýðý altýnda aydýnlanmaya, sadece lafazanca Türkçülük yapan Türklerin deðil, Araplarýn da, Acemlerin de yani tüm Ýslam âleminin ihtiyacý var. Ki, Araplar da bir kedi gördükleri zaman “Aa! Türk” tepkisi vermesinler.
“Mü’minler ancak kardeþtirler. Öyleyse kardeþlerinizin arasýný düzeltin. Allah’a karþý gelmekten sakýnýn ki size merhamet edilsin.” (Hucurât Suresi 10)
Allah Resulü (s.a.v.):
“Siz iman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman edemezsiniz…” buyurmaktadýr.
Ayet ve hadisler böyle emrettikten sonra bize ancak “Amenna” demek ve hor ve hakir görmeksizin, ayýrmaksýzýn, bazý vasýflarýný beðenmesek ya da tasvip etmesek de baþta peygamberimizin kavmi olmak üzere bütün Müslümanlarý sevmek düþer.
Biz Türk insanýnýn gönlü, Mevlâna gibi geniþtir.
“Yaratýlaný severiz, yaratandan ötürü.”
Selam ve muhabbetle.