Pazardan geçiyordum,
Dünden önceki gün.
Þöyle görünce
Tezgahta herbirini,
Sülün gibi, öylesine
Seyr-i alem ederlerken
Etrafý
Aklýma düþtü birdeN.
Aldým herbirinden.
Çok da yorgundum ama
Kafama koydum.
"Her sene yaptým,
Bu sene de olmalý.
AÞUre yapacaðým..!"
Özenle hazýrladým;
Düðüne gidenler gibi.
Yýkadým ayýkladým.
Sonra da aldým karþýma,
Konuþtum herbiriyle.
Sanki anlýyorlardý.
Önceleri korkak, mahçup...
Birden renkleri parladý!
Dedim ki:
"Korkuyu býrakýn,
Uslu çocuklar gibi,
Çiçek olup karþýmda."
Dinlediler beni.
"Biraz acý biraz sýzý,
Olsa da önceleri;
Mühim olan gerisi.
Olmak için en iyisi,
Çok çalýþmak gerekli.
Yalnýz deðilsiniz hem,
Bak herkes sizin gibi.
Pes ederseniz þimdiden,
Dallarýnýz meyve vermez
Yeniden.
Korkuyu býrakýn.
Hep beraber el ele,
Hazýr mýsýnýz sefere?
Güzel sofralarý
Süslemek varken hem de,
Soðuk tezgahlarda
Oturmak da niye?
Haydi canlanýn!
Eðilse de baþýnýz,
Asla yolda kalmayýn.
Kimse geçemez sizi.
Olacaksýnýz en iyisi.
Karar vermek,
Olmanýn çaresi.
Baþaracaðm demek,
Baþarmanýn ikizi.
Güvenin kendinize,
Sevin kendinizi ve de
Birbirinizi."
Anemden armaðan
Emektar tencereye,
Koydum sýrayla, özenle.
Hepsi allý, pullu,
Olsa da renkleri,
Tatlarý farklý,
Bir amaç uðrunda
Dalga dalga coþtular.
Cývýldayýp koklaþarak,
Çarþaf çarþaf piþtiler.
Dökerken kaselere,
En güzel gülüþlerinde.
Dedim ki yiyenlere:
"Bu çok farklý AÞUre.
Konuþtular benimle.
Birleþsin renkleriniz.
Karýþsýn birbirine."
HEP KARDEÞÇE...
Hep SEVGÝYLE...
Siz de olun AÞUre!


Esra Leyla ORUÇ