Çayýn vataný Uzak Doðu olsa da bizim kültürümüzde çay denince akan sular durur. Bazen, gönül sohbet ister çay bahane olur. Bazen mis gibi demlenen çay damaðýmýzý burar,yudum yudum türkü olur. Dimaðýmýzý, damaðýmýzý ve yüreðimiz istila eder; ince belli bardakta zarafet olur. Porselen demlikte açan gül olur. Sözün özü çay olur insana þiir yazdýrýr.

Semaverde su kaynar tam kývamýna gelir.
Porselen demlikte çayla su el ele verir.
Suyun yarasý kanar, bardaða doluverir.
Bu lâl renkli güzele tavþan kaný çay denir.

Semaver, demlik, bardak; çay kýtlama içilir.
Çayýn sýcaklýðýnda dostane söyleþilir.
Bergamot ve karanfil damakta hissedilir.
Her mevsim bahar olur, çay bardakta gülleþir.

Bardaklar dizilir de çaya çaðýrýr bizi.
Çay suyu demlendirir, kalpte çay sevgimizi.
Her elde ayrý açan demlik güzelimizi.
Çay diye þerh eyleriz süsler defterimizi.
Ankara,10.03.2008 Ýbrahim KÝLÝK