Meleklerin önderi iken kötülüklerin reisliðini arzulayýp isteðine fýrsat verilen insanlara hiç de yabancý olmayan bir yaratýk.
Büyüklü küçüklü sayýlarý meçhûl olan hýz ustasý, ihanet reisi, katmerli belâ.
Þeytan; bazen “Þey”, bazen de “Tan” olarak karþýmýza çýkýyor ve ben buradayým iþte tam da elinizdeyim, kalbinize yöneliyorum, bu muvaffakiyetimi size borçluyum aziz dostum, naralarýný duymayan biz ins’e kendi kelamýyla selam ve teveccühte bulunuyor. Karþýlýk olarak da; “Ne kadar güzel deðil mi? Þu güzellik bende olsa da, kýrk yýl hapiste yatsam” cevabýný duyunca narasýný pekiþtiriyor.
Kör þeytanýn kör gözüne…
Acaba þeytan gerçekten kör mü? Yoksa onu vücudumuzun en nâdide organý kalbimize alýp kendimizi onun esaretine teslim ettiðimiz için ve kör þeytanýn kör gözünü göremediðimiz için asýl körlük bizde mi?
Lâin þeytan;
Bu dünyada efelenip duruyorsun, gerçekten efe misin? Yoksa böbürlenmek senin þânýnda olduðu için mi efeleniyorsun?
Sen nesin, etin ne budun ne? ‘Euzübillahimineþþeytanirracîm’ lafzý karþýsýnda aysbergin eridiði gibi eriyorsun.
Senin tahakkümün ancak senin gibi vasýflara haiz kimselere geçerli.
Dostlarýna bile sýrt çevirecek kadar ihaneti içinde barýndýrýp seni yanýna yaklaþtýrmak istemeyenlere türlü türlü yalan ve hilelerle yaklaþmaya, yýlýþmaya çalýþýyorsun.
Sen bir iblissin, sana hakaret etmek ve sövmek senden olmak ve senin çýkarýna çalýþmak olduðu için bunu dahi arzulayacak kadar aþaðýlýk bir yaratýksýn.
Sen aciz ve zavallýsýn. Seni güçlü ve kuvvetli yapan, dünyada muktedir eden biz insanoðluyuz. Saltanatýný dahi insanlara borçlusun.
Ey iblis bu hýrs niye? Neden hiç durmadan, dinlenmeden mesai yapýyorsun? Senin gecen-gündüzün, yazýn-kýþýn yok mu? Ateþten yaratýldýðýn için mi cehennemdeki nârýna odun taþýyorsun?
Nefs ile de dostluðun var mý? Yoksa o da mý senin emrin ve esaretin altýnda? Yok yok, olsa olsa ancak nefsi emmare (sefil, bîçare nefs) dostun olabilir. Sen zaten acz içinde olanlara tahakküm edebilirsin.
Bütün kötü vasýflara haiz olduðun için sende hiç utanma ve arlanma da yok. Bütün ahlaksýzlýk ve hayasýzlýk senin baþýnýn altýndan çýkýyor.
Ahbaplarýna bütün emirleri sen yaðdýrýyorsun. Bu senin karinende var, vefasýz.
Vefalý olsaydýn Hak Celle ve Alâ’nýn emrine riayet edip Adem (a.s)’e secde ederdin. Sen de iyilerden olurdun.
Sana verilen ve tanýnan bütün fýrsatlarý deðerlendiriyorsun, seni fýrsatçý lâin.
O kadar yüzsüz bir varlýksýn ki, kapýdan ‘euzü’ ile kovuluyorsun, bacadan ‘besmelesiz’ giriyorsun.
O kadar arsýzsýn ki, mahremiyet tanýmadan yatak odalarýna kadar giriyorsun.
O kadar aç gözlü ve obursun ki, besmelesiz her sofra ve öðünde sen varsýn.
Tevfik Fikret âdeta sana ve dostlarýna sesleniyor:
“Yiyin efendiler yiyin, bu hân-ý iþtihâ sizin,
Aksýrýncaya, týksýrýncaya, çatlayýncaya kadar yiyin.”
“Þöhret âfettir.” Ey iblis, senden þöhretli kim ola ki bu dünyada, herkesin dilinde ve bilcümle yönünü kaybetmiþ yada bulamamýþ çoðunluðun gönlünde sen varsýn.
“Acele iþe þeytan karýþýr.” Karýþmadýðýn alan var mý ki?
Terörde, trafik kazalarýnda, adam öldürmede, kul hakkýna tecavüzde, torpilde, ihanette senin damardan girip: “hadi hadi sen haklýsýn, durma devam et” telkinlerin ve tembihlerin var, hadi inkar et, büyük münkir seni.
Kinde, nefrette, þirkte, yalanda, ucupta, riyâda vs. her türlü mel’un harekette senin vasýflarýnýn ademoðluna yansýmasý var. Bu veballerin altýnda hücrelerinin her zerresinde cezayý müeyyidenin izlerini taþýyacaðýný bile bile fýrsat ve imkan istemek ve bu hâl üzere olmak nasýl bir psikolojik çöküntü senin için.
Geçici zaferlerinin sarhoþluðunu yaþa bakalým, “ikra kitâbek” dendiði zaman saltanatýnýn sona erdiðini ve kaçacak alanýn olmadýðýný, yalanla da kurtaramayacaðýn gerçeðiyle yüzyüze kalýnca “eyvâh ben ne yaptým” deme fýrsatýn olmayacaðýný anlayýp çatýr çatýr çatlayacaksýn. O gün sana hiç kimse acýmayacak ve þefaatte bulunmayacak, herkes aleyhinde þahitlik yapacak ve bu dünyadaki dostlarýn bile seni en gür sedâ ile lanetleyecekler.
Ey iblis, zaman varken gel, sen de Ýslam ol, çaðrýsýnda bulunmak galiba abesle iþtigal olsa gerek, çünkü sen baþtan bu çaðrýyý reddederek kaybedenlerin baþý oldun.
Sana uzak olmak bu dünyada yapýlacak en akýllý ve erdemli iþ olsa gerek.
Biliyorum, aleyhine yazdýðým bu yazýdan dolayý, beni özel ilgi alanýna alacaksýn ama senin ve dostlarýnýn þerrinden Felak ve Nâs Surelerinin sahibi Allah (c.c)’a sýðýnýrým. O mutlak galip ve külli þeyin kadîrdir.
Okurlara, selam ve muhabbetle.