Baþa döndüm iþte yine düþünürken seni
Ýçimden diyordum,ben en çok seviyorum neyi?
Tabii ki seni,illa önceden bir de kalemi
Ve de satýrlarýmý döktüðüm defterimi
Onlar ikisi zaten ben gibiler,ayrýlmaz ikili
Kýskan istersen veya da kýskanma tasasýz sevgili
Yine sarýldým iþte onlara biliyorlar halimi
Ve sanýrým bileceklerdir de ebedi.
Zaten gidiyorum dedin öyle deðil mi?
Müsade bile istemedin,düþüncen nedir bilmem ki*
Ama hissettiðim bir þey var ki eminim,sanki...
Kýrýldý bu bizdeki aþk zincirinin kilidi.
Kararsýzým,baþlardayým delaleti iyiye mi?
Belki deðil mi neyse o hal bilemem ki?
Bazen manasýzlýklar sarar kiþinin içini...
Yorgunum uyuyup bitirmeliyim bu karanlýk geceyi.