YAZAR OLMAK

Ne yazacaðýmý kara kara düþünürken aklýma gelen ilk cümleleri sarf etmek daha cazip geldi biran için.
Ne olursa yani öyle geliþigüzel bir þekilde…
Belki bir þiir yâda bir özdeyiþ, yâda bir öykü…
Derken aklýma yazarlýk neydi sorusu takýldý.
Yani ne içeriyordu ve hangi deðerlere sahipti sorusu?
Çünkü yazarlýk denilen süreç sancýlý bir seçimdi ve fazlasýyla acý doluydu.
Ve beni meþgul eden de buydu sanýrým.
Yazar olmanýn deðerleri…
Ýsterseniz sayalým.
O öncü olandý.
O farklý olandý.
O taþýdýðý kaygýyla ve düþüncelerle kutsal olmalýydý.
Unutmayalým ki kutsallýk sadece tanrýdan gelmez, üstlenilen görevler ve buna inançtan gelir, bunun uðruna feda edilenlerden gelir.
Yazar hayatý yeni baþtan yorumlayandý.
Yazar sürekli düþünen, düþüncenin potasýnda erittikleriyle hayatý yeniden kurgulayandý.
Yaratýcýydý, bu yönüyle sanatçýydý.
Ýktidarla sürekli baþý dertte olandý, aykýrýydý, farklýydý.
Kavgacýydý, bu onun uzlaþmaz kiþiliðiyle bütünleþmiþti.
Mükemmeliyetçiydi, insanüstü bir çabayla bunu toplumsal-siyasal-kültürel hayatta sürekli zorlayandý.
Susmayan bir bilinçaltýna sahipti ve unutkanlýk onu öldürürdü, bunu da zihninin bir tarafýna kazýmýþtý.
Bir çocuk edasýyla ve saflýðýyla heyecanlý bir halde geleceði bekleyendi.
Umut taþýyan bir çift gözdü.
Fazlasýyla yalnýz olandý bu dünyada.
Fazlasýyla samimi ve fazlasýyla kendi topraklarýna ait olandý.
Bu özellikler artýrýlabilir ama kesinlikle deðiþtirilemez.
Çünkü yazar olmak ilk önce insan olmaktý.
Ve bu deðerler aslýnda yazar deðil insaný tarif etmekteydi.
Kýsacasý yazar olmanýn zor yaný gerçekten insan olarak kalmanýn ta kendisiydi.