DELÝ BÝR KURÞUN
Sýyýrýr geçer tenimi
Gamsýz bir kurþun
Kaným süzülürken üstünde
Kim bilir,
Baþka hangi cana girer
Hangi hayata yer olur
Kýþ ortasýnda,
Sabah olmaz, güneþ doðmaz
Karanlýk bir köþede
Titreyen ellere
Geceyi yakan
Yürekli bir çift göze
Boþ verilmiþ sokaklarýn
Kimsesiz çocuklarýna
Ya da düþer kalýr
Yorgun, eskimiþ,
Yaralý bir duvar dibine
Arkadaþ olur belki de
Önceden hedef olmuþ
Daha baþka deli kurþunlara
Öylece siper olmuþ
Birçok yiðidin aþkýna…
Yaralanýr aþklar
Uðruna gözyaþlarý düþer
Her gözyaþý öncekine aðlar sessiz
Habersiz bir sonrakinden
Yavaþ yavaþ kapansa da yaralar
Akýp giderken hayat
Kendi çizgisinden
Anýlar uykusuz kalýr
Her baþlangýç unutur
Her son hatýrlar anýlarý,
Anlattýklarýný…
Ýçimizde buluruz
Birikmiþ yalnýzlýklarýný
Kah derin bir girdap gibi
Ýçine alýr
Kah büyük bir sýr gibi
Ýçinde kalýr
Ve biter artýk dün
Baþlar yarýn
Deli bir kurþun atýlýr bugünden
Kaybolur içinde
Zamanýn, baharýn…
Baðrýnda dolaþýr özgürlüðün
Sorgusuz, sualsiz…