Bir gece vakti yýldýzlara bakmak ve içinden çýkamamak gibi bir þey olsa gerek Aþk. Aþk tüyleri diken diken eden bir naz ile; gönüllere Lokman Hekim olan bir duygu bir tebessüm ile.

Ve seni görüyorum hala. Aþkým bitmiyor sana. Gül yüzün hiç gitmiyor hatýrýmdan. Görsem seni bir hal olurum görmesem bir hal olurum. Ve senin beni çok sevdiðin günlere özlemliyim. Ve ben çare bulamadým. Þair anladý beni; ‘’geçmiþ zaman olur ki hayali cihan deðer’’. Sana aklýma gelen ilk iyilikleri yapmadan duramýyorum. Anlamayacaðýný, baþkalarýný bana övmeye devam edeceðini bilsem dahi. Ama biliyorum ve inanýyorum ki bir gün gelecek tebessümlerinin en nühüftünü bana açarken, günler baharý soluklarken, sen benim aþkýmla yanýp da beni geriden takip ederken ben Kevser havuzlarýna ,Cennet- ül Firdevslere giden yolda olacaðým. Ve ben aðzýmda en güzel seslerle þarký söylerken, sen bana yetiþmek için çýrpýnýrken yine ben vefamý vereceðim sana aþkýma umursamazlýðýma, sevdama ihanetine, sevgime alayýna raðmen. Çünkü ben seni çok sevdim. Ve sen benim uzak dehlizlerime, okyanuslarýma açýlan en büyük köprümdün. Ama çatlaklarý hatta delikleri olan bir köprüm. Ýþte o gün sana doyasýya sarýlacaðým. Gül yüzüne doyasýya bakacaðým. Belki de senin omzuna dayanýp uyuyacaðým. Çünkü ben köprüden geçmiþ olacaðým. Senden daha fazla sevmem gerekeni vesilenle bulmuþ olacaðým. O gün seni ben hiç unutmayacaðým. Ve sen piþmanlýklarda olacaksýn o gün. Bana diken uzattýðýn günlere dair. Benim sana uzanan güllerime, gül-i ranalarýma karþýn. Olsun seninle kavuþup Ona kavuþtuk ya. Boþver. Yalnýzlýk olan aþkým sonsuz bir muþtuya kavuþtu ya. O bana yeter. Ve tüm bunlarý yaþayacaðýz derken yaþadýk ve bitti. Yaþam hayalden ibaretti ve hayalde yaþamdan bir parçaydý. Ve ne ki güzeldi o kýsaydý.

Ve böyle olmalý hayat. Secdelerde ama secdelerin içindeki gözyaþlarýyla. Bedir’ de ama hýçkýrarak. Aþkýmýza ama Aþkýmýza imrendirmek tüm herkesi. Sana ve SANA sonsuz muhabbetle.

‘‘Bir yiðit vardý gömdüler þu karþý bayýra’’ 10.05.2002/21:17