ne zamana kadar...
sabýrdan müþteki deðiliz...ancak musiki boðmada...
tanburun telleri...boynumuza dolanmada...
hep leylî yeþil gözleri anmaktayýz...hep kitabýn sayfalarýna yaslanmadayýz...hep üsküdar iskelesinde batýp batýp çýkmadayýz...

özlemek...
bir daha diyeceðim bak...
bir daha anlatacaðým...evtâr- gönül lerzede...teksîn için gayret etmedeyim...son vapuru çelik tellerle baðlamadayým...son vapurun menzilini bozmadayým...

ve iþte söylüyorum bir kez daha...
'sen mi güzelsin yoksa özlemek mi seni'

iþte þikayetçi olduðum bu...bittiðinde...baþa dönmek neden...iptila? ...ben sadece yârin müptelasýyým...ama belki ondandýr diye bu hüzün...ve sendendir siye özlemek daha ahirine varmadan iptidasýný özlemek...

korkum o ki...göreceðim...korkum o ki göremeyeceðim...korkum o ki bir bitiþ olacak istemediðim...ve biliyorum...ne istediðimi bilmediðimi...

son vapuru...
tanburun çelik tellerine baðlamadayým...sen gelene kadar uzaklaþmasýn kýz kulesinin eteklerlinden...