Aynalara takýldýðýnda gözlerim, hatýrlýyorum!
En son kendimi vazgeçilmez gördüðüm, sana beþ kala zamanlardý.
Ulaþtýðýmda, gülen gözlerinle karþýlaþýrdým.
Ýçime çekerken kokunu, yaslanýrdým geleceðimize güvenle.
Köprü altý piyizcilerinin, çiðnemeyi çoktan unutmuþ, diþlerine benzeyen arnavut kaldýrýmlarýný, Ýstanbul' un arþýnlarken.
Hatýrlýyorum nostalji yapýyormuþuz.
Aynalara takýlýyor gözlerim þimdilerde, arnavut kaldýrýmlarýnda nostalji yapmýyor duygularým, meðer pek de vazgeçilmez deðilmiþim.
Sabrýný sýnýyorum yüreðimin, ayrýlýðýma çare çaresizliðimin.
Girmek için geleceðine, çabalarým, direncim nihayete vardýðýnda, sen ben oldun.
Bende aþk biterken, sen aþýk oldun!
Yine de aynalara takýldýðýnda gözlerim, o heyecaný özler oldum.




Oðuz Gölçik--Yazar