Zýndanlardaki idam mahkumlarýnýn ölüm sessizliði vardý damarlarýmda.
Günlerce akan kaný hissetmedi yüreðim ayrýlýðýmda.
Soðuklar sýcaklar aþamadý tenimi, buz kesen yüreðime ulaþamadý, ýsý farklýlýklarý yaþamýn.
Bir çingenenin özgürlüðüne adadýðý, yokluklar çöreklendi hürriyetime.
Ellerimi tanýyamadým, dudaklarýmdaki ýslaklýðýnýn tadýný silerken.
Gecelerim senden arta kalan zamanlardaki hýrçýnlýklarýmý kabus olarak yaþattý, rüyalarýmda günlerce.
Hafýzam dolup dolup taþtý, kahretsinki sevdamýn yarattýðý travmalarla.
Mavi gözlerim görmez oldu, hayalinin önüne geçmesiyle, gerisinde parça parça bir hayatla kördüm...
Sevdamý utandým anlatmaya, acze düþmüþ benliðim, kiþiliðimi silip yok ederken.
Neredeydin?
Neredeydin sen?
Soluklarýný yüreðime gönderip, beni tek yürekle ödüllendirip, biriz artýk derken þimdi nerdesin?
Haklýsýn sevgilim, biz tek yürektik.
Ve o tek yürek sende kaldý...


oðuz gölçik yazar...