KENDÝNE DÜÞEN KEDÝLER MEZARLIÐI

Kendine düþen kedileri diri diri gömerler;
alarm çalarým sesimden uzak.
Saatler, yüzünü döner hayatýn;
köþede cinayetler…

Dilimde bedeniniz,
yalnýzlýklarýn bekareti bozuk;
peþin peþin yakamam ýþýklarý,
karþýlýk bekler geceleriniz.
Mevsim sonlarý susar,
birikir taksitler.

Adýmýdýr insanýn;
kedilerin gözlerinde baþ aþaðý düþer.
Býçaðým olur benim de ayaklarým;
yürürüm kanlý kanlý,
odama sýðmaz ölümler.

Kendine düþen kedileri diri diri gömerler.
Kýþa gizlenir yakalanmasý muhtemel zanlý;
postallarý görünse karlar erir,
silinir iz:
Kar yaðarým aðlamaklý.
     
     Ozan Eren
     10.11.2007
Berfin Bahar – 118 (Aralýk, 2007)