küllerinizle aðartýyorum yüzümü
soyunur gibi konuþuyorum uluorta
ve deðdiði an tuzunuza siniruçlarým
baþýnýzý eðiyorsunuz hilekar bir utanmaya

söküyorum dudaklarýnýzdan o metal dikiþleri iliþtiriyorum göðsüme
birer jilet gibi kesiyor gözleriniz mimiklerimi yaklaþýyoruz iki dudak arasý uzaklða
ve ne varsa dünlerde hazine diye adlanan
yaðma ve talan

ey bitince tanýmlanan aþk
ölüme yakýltýrýlan deðer
ey sevince damarlara sýðmayan kan
küsünce irin rengiyle gelen keder

sol yanýndan su alýyor artýk bedenim
bedenim alabora...
herbiriniz uzak birer deniz feneri      
ayný çemberde dönüp duran
sevgi bilge bir anadýr þimdi hep bekleyen
gözleri yatýrýp uzaklara.