Bugün yanýna uðradým
Mýsýr verdikten sonra
Akþam penceremin önünde güvercinlere...
Çýkmadan bakýndým etrafýma
Hanýmelinin kokusuna teslim ettim yanlýzlýðýmý..

Karanlýk çökmüþ kente
Asfalt emek kokuyordu, yorgunluk, kýrgýnlýk, hasret kokuyordu
Söz verdiðim gibi geldim
Hep buluþtuðumuz denize

Gecikmem bile kýzdýrmamýþ seni
Geldiðimde sen düþüncelerinden bir denizde
Dalgalarla boðuþuyordun
Farketmedin geldiðimi bile
Kuru bir "merhaba" döküldü dudaðýndan..

Dünyalarýmýz,
Dertleri, sevinçleri, kederleri, mutluluklarý ile dönüyordu
Kentten kaçýp gitme arzusu ikimizede çöreklenmiþti
Harekete ne zaman geçeceðini bilmeyen yelkovan gibi

Öyle hüzünlüydün ki
Bende efkarýn tadýna baktým yudum yudum
Sigaralarýmýz, kara tren misali bizi sürüklerken yolculuðumuza
Aðzýmdan çýktý ölüm düþüncesi
"Ne acelemiz var ki" dedin
"Cehennemde odun mu bitmiþ,
Vakti geldiðinde hepimiz gideceðiz zaten"

" Ahiretlik - 5 "