Hayat Yeniler Kendini

Nedenli nedensiz yaþamak hayatý acýtýyor bazen þu garip insan yüreðini. Hayallere umut yüklerken bir bir hangi zaman diliminde ne düþünürüz ne hissederiz bilinmez. Beynimizde bir ton cevapsýz yetim kalmýþ sorular aklýmýzý esir alýr bize bile sormadan. Yaþanmýþlýklarýn verdiði acý o kadar aðýr gelir ki bazen her þeyi olduðu gibi býrakmak öylece býrakýp gitmek isteriz uzak diyarlara. Hangimiz hiç düþünmedik ki en güzel anýmýzda zaman kavramý diye bir þey olmasýn. O an yitip gitmesin... ya da yitip gidicekse eðer hiç yaþanmasýn.

Nefes almak bile zorlaþýr bazen, hani boðazýnýzda koca bir düðüm geçmiþiniz esir alýr benliðinizi. Doðru nedir yanlýþ nerdedir hiç bilinmez. Hayat bazen acý yükler insana, insan ruhuna. Piþmanlýklar bir bir kapýyý çalar. Oysa piþman deðilsinizdir hiç. Sadece yaþanýlanýn acý vermesinden dolayý nefret kokar nefesiniz. Hangi ayrýlýkta hangi yaþanmýþlýkta kaldýðýnýzý bilemezsiniz. Hep ayný yerde hep ayný sahne gözlerinizin önünde korkular çoðalýr durur iþte öyle..Kendinize bile dürüst davranamazsýnýz o an. Yeniþmiþliði kabul etmek istemezsiniz. Ettim desenizde boþuna uðraþmayýn koca bir yalan sadece.Ýçinizden bilmediðiniz bir ses haykýrýr,aðlar, sýzlar hatta yalvarýr. Masum yanýnýz bazen o kadar acý yükler ki benliðinize siz bile farkýnda olmadan taþýrsýnýz o yükü, hayat iþte diyerek…

Kimine göre acýlar göreceli bir þeydir. Yaþanmasý gerektiðine inanýlýr, içimizdeki çocuðu büyüttüðüne. Kimine göre sadece ayný yerde öylece býrakýp gittiðine. Zaman öylesine hýzla akýp giderken hangimiz, hangi mutluluðun içinde kaybolduk ki ya da hangi acýda öylece kalabildik. Herþey yaþandý ve bitti, hayat yine eskisi gibi kaldýðý yerden devam etti. Biz hayata geç kalmýþ benliðimizle koþmak istedik, hiç nefes almadan koþmak ama geçmiþin bize verdiði o acý zehirle hep sendeledik. Oysa hayat hiç yenilmiþlik kabul etmeden öylece akýp gitti, (gidiyor).

Bazen öyle aptal öyle korkak olduk ki içimizdeki gücün bile farkýna varamadýk. Rabbimin bize vermiþ olduðu o eþsiz gücü görmezden geldik. Oysa mutluluðun anahtarý kendi yüreðimizde gizliydi her zaman. Biz istedikten sonra ne yapmadýk ne yapmýyoruz ki. Hayata meydan okumak deðil de kendimizi güçlü kýlmak gerek. Ýçimizden gelen garip sesleri deðil de mutluðun sesini dinlemek gerek. Ve asla keþke dememek her þeye raðmen dimdik ayakta durabilmek gerek.Çünkü biliyorum ki hayat her zaman yeniler kendini…

Sevgi Demirdelen