Yine yalnýz gecelerde
Elimde kaðýt, kalem geçerken düþenceler içinden
Okuduðum dizelerden,
kaçýverdim gizlice

Ve iþte O an!

Geçen yýllarýma söz verdim

Aðlatmayacaðým gözlerimi

Ýncitmeyeceðim kalbimi

Acýlara baþ kaldýrýp,

Yýkmayacaðým bedenimi

Ey hayat sana sevgim öyle büyük ki
Dev dalgalar çarpsa da yüreðime
Dimdik duracaðým
Ey hayat zor þartlar inat
Senden vazgeçmeyeceðim ……

Akþam olur GUZELIM ÝSTANBUL
Gelincik tarlasýna bürünür…
Bir rüzgar sesidir kapýma vurur
Bahar yelidir eser durur

Ey hayat zor þartlar inat
Aþka sevgiye açýlýr kollarým,
Saçlarým, savrulur durur
Iþýklarý yanar þehrimin caddelerýnde
Gölgesi düþer odama

Ve kalkar sýrasýyla rýhtýmdan gemiler
yüklendiði ayrýlýklar yükünü götürür
gözlerim buðulu camlarda
beklerken seni
martý sesleridir kulaklarýmda
uðuldar durur
NE ZORSUN SEN HAYAT
BÜTÜN OLUMSUZLUKLARA INAT
SENÝ GÜZEL YAÞAYACAÐIM ……


Aysun.paksoy@gmail.com