Gene gel gel gel. / Ne olursan ol. / ... / Umutsuzluk kapýsý deðil bu kapý. / Nasýlsan öyle gel. -Mevlânâ |
|
||||||||||
|
-1- Birinci bölüm....(feodalizm) Açýlýþ... Sanal bir ortam, dört duvar.. Sanal bir ben ve içimdeki, yani biz Yalnýzca tuþlardan ibaretiz... Ortada salaþ bir masa, Bir iþe yaramazdý Onu süsleyen ellerimiz olmasa.. Bir köþede Vivaldi, bakýyor bize Kendisi de eski kemaný kadar Bir hayli mahzun, bir hayli kederli Dört duvarý, dört mevsime boyayan elleri.. Masada iki kadeh þarap; kýrmýzý. Bir baþka ýþýr kýrmýzý þarapta Severim kýrmýzýyý, hep sevdim.. Zaman duruyor bir an Takýlýp kýrmýzýnýn gidiyorum ardýndan.. Çocukluðum kýrmýzý Gençliðim kýrmýzý Aðaçlar da öyle, rüzgar da Kýrmýzý çalkalanýyor deniz Kýrmýzý doruklarý daðlarýn Sevdalarým kýrmýzý Umutlarým da öyle, korkularým da.. Kadehin içinde batýyorum kýrmýzýya. Batýyorum, batýyorum, batýyorum.. Çekip çýkarýyor beni kadehin içinden öbür benim Gözlerinde paylayan bir gülümseme... Ýkinci bölüm...(kapitalizm) Duvardan Pink Floyd yansýyor. Sidd Barret en uçuk halini takýnmýþ yine Yaslanmýþ ‘Duvar’a Çekilse yýkýlacak sanki.. Sanal bir koltukta oturuyorum Sanalým yine.. Ýçimdeki ben de öyle.. Þarap sunuyor içimdeki ben, koltuktaki bene Bu kez þarap pembe Yalnýz þarap mý, ben de pembeyim.. Giysim pembe Usum pembe Düþüm pembe.. Geliþim pembe, gidiþim pembe.. Hayretle bakýyorken koltuktaki ben, pembeliðime Ýçimdeki ben sessizce oturuyor yanýma... Üçüncü bölüm..(sosyalizm) Birden aydýnlanýyor her yer Kamaþýyor gözlerim önce Sonra, yavaþ yavaþ Her þey görünür oluyor.. Ayný sanal yerdeyim Odanýn ortasýnda kocaman bir yatak Küçük bir çocuk düþlerim.. Uyuyor.. Ellerim yastýðýn üzerinde Öylece duruyor.. Uyuyan tombul bir kuþa benzetiyorum ellerimi Bir gülümseme parlýyor gözlerimde Usulca çýkýyorum odadan.. Dördüncü bölüm...(komünizm) Son.. Kapatýp kapýyý, dýþarýda kalýyorum.. Gerçek çýplak ve keskin bir rüzgar.. Çarpýyor yüzüme, çarpýyor yüzüme... Dalýyorum içimdeki kentin sokaklarýna Özgürüm, þiir yazabilirim artýk....... -2- Þu insan dediðin bir engin deniz Daidalos oðlu Ýkarus bendeniz..... Uçarken kanatlarýyla usta babamýn Katýp kendime mavisini gökyüzünün, Kanatlarýmdýr bana açan kapýsýný özgürlüðün... Sýrýlsýklamým oysa, içindeyim Okeanos’un. Bir büyük yalnýzlýktýr ýslaklýðým, bilmediðim.. Güneþ eritirmiþ balmumunu bilmezdim, Bilmezdim kanat yetmezmiþ uçmaya... Ben Ýkarus...Daidolos oðlu Ýkarus ben.. Silindi ömrümün çarþambalarý Bir ‘Ören’ yerine döndü içim Belki bir Agora, Alýnýp satýlan ruhlara Pazar; Özgür bir ruhta tutsaklýk neyi arar.. Suyun içindeyim iþte, bir heykelim.. Burnumda kokusu menekþenin.. Ne batar, ne uzaklaþabilirim Öyle dururum orada devinimsiz.. Bir gemi geçer usumdan, yarýp düþüncelerimi Beyaz köpükler býrakýr ardýnda (Oysa ben beyazý yitireli çok zaman oldu) Takýlýp kalýr güvertesine gözlerim geminin Güvertedeki kendime bilhassa.. Orada dururum öylece kendimden habersiz Atacakmýþým gibi kendimi ummana... Bir balkon düþünürüm güvertedeki ben Yaðmurlu bir akþamýný ömrümün... Þaþarak bakarým uyumuna Her damlayla ondan çýkan gürültünün.. Uyumu düþünürken zincirlenir Yaðmur damlalarý gibi düþüncelerim.. Dökülür sözcükler aðzýmdan Birleþen noktalarý gibi zamanýn... Zaman:.. Devinerek dönüþen insanýn Ömrünü geçirdiði andýr.. Dönüþerek geliþen insanýn Yenileyen usunu zamandýr... Uyum:.. Bir olmak demek baþkasýyla Bir terazide iki düþünce, iki kefede yani.. Denge bizim iþimiz deðil oysa Bütünlenmiþ bir ruh anlar bunu ancak Doða bizden önce bu konuda.. Terazinin kefesindeki ben Farkýndayým ki, bütünleþtik öteki kefedeki benle Açtýk kapýlarýný özgürlüðün ardýna kadar. Artýk cývýldaþabiliriz kuþlar gibi kendimizle Ciddi konuþabiliriz Gizli konuþabiliriz Aðlayýp somurtabiliriz Gülebiliriz bazen Heyecanlanabiliriz.. Yok giysilerimiz çok zamandýr Çýplak bir ruhuz yalnýzca Gerçekler karþýsýnda. Ah, bu buluþmasý anlatýlmaz ki Bir ruhun kendisiyle. O çýkar doruklarýna daðlarýn Selamlaþan odur balýklarla enginde Kendinle barýþmayan.. savaþýr hep kendinle.. Yalnýzlýk; Kendinle bütünleþmiþ insanýn En insan hali... Ahh, çýrýlçýplak yalnýzlýðým Çýrýlçýplak ruhum ahh... Þu insan dediðin engin bir deniz Daidalos oðlu Ýkarus’um bendeniz.... -3- -bir yol öyküsü- Dýþarýda bir yaðmur yaðýyor ki, Sorma gitsin.. Yaðmur, yaðmur olalý Hiç böyle yaðmadý.. Büzülüp iyice Sýðýnýyorum içime.. Geniþ bir koridoru geçip Geniþ bir caddeye çýkýyorum.. Bir uygun yer bulup Ýliþiyorum usulca Kaldýrýmýn mermer basamaðýna.. Kafam büyük, Kafam aðýr.. Üçüncü günündeyim uykusuzluðun Gregor Samsa’nýn O sabah kendini bulduðu haldeyim yani.. Bir zaman sonra, Bir hayli zaman sonra Ýlk ayrýmsadýðým þey, Bir otobüsün durduðu baþucumda.. Ön kapýsý açýk ardýna kadar Pencereleri gülümsüyor; davetkar.. Ýki basamak sonra giriyorum içeri Sürücünün saðýna, ön koltuða, Pencerenin yanýna oturuyorum.. Soruyorum sürücüye “Yolculuk nereye” Bakmýyor yüzüme bile Çalýþýyor parmaklarý ivedi Bir yazý beliriyor gözlerimin önünde “Ben bilmem, rüzgar bilir; düþtüm yelin önüne” Þaþýrýyorum. Bir baþka soru sormuyorum. Açýp çantamý Çýkarýyorum müzikçalarý Takýyorum kulaklýklarý Petrucciani basýyor tuþlara yumuþacýk.. Kapatýyorum gözlerimi.... Açýyorum gözlerimi.. Bir nehir akýyor altýmdan ki, Adý boðazdýr.. Karþýmda tüm görkemiyle Rumeli Ah, ey Ýstanbul Her insan bu hayali görmeli... Otogar’da buluyorum sonra kendimi Atýyorum çantamý omzuma Sýyrýlýyorum kirli kalabalýktan Çantam da bir aðýr, Bir aðýr.. Aðýr olan içindeki sözlerdir.... Neyse; Sesleniyorum bir taksiye Sürücü genç Gürbüz bir oðlan Konuþkan mý konuþkan Belki Ýstanbul’lu olduðundan.. “Tanýyorum ben sizi” diyor. “Siz Megara’lý Byzas’sýnýz” Hayýr...Evet diyorum.. Ben kurdum bu kenti. Ben’im Bizans. Þu düþünceler akýyor kafamdan; Ah, ey Bizans Sen deðil misin gençliðimi tutuklayan... Geçiyor pencereden Binalar, caddeler, sokaklar... Bir de güzelliði Ýstanbul’un.. Bir de anýlar, Bir de anýlar.... En bildik yerinde duruyor kentin araç Ýniyorum Tanýdýk bir demir kapý Açýyor yüzünü sevinçle Açýyor gözlerini kocaman.. Sonra iki kol dolanýyor boynuma Sýrtýmda çantam Ýçinde en aðýrlarý sözcüklerin Kafam kocaman Kafam aðýr Kafka’nýn o sabah kendini bulduðu halde yani.. Giriyorum içeri Çýkýyorum yani sýðýndýðým içimden.. -4- Ýnce belli bir çay bardaðý yaþamým; Þeffaf, narin.......... kýrýlgan, Bir o kadar pervasýz, Bir o kadar yürekli, Bir o kadar.........atýlgan.. Üç vakte kadar doðacak imgelere inat, Dolaþýr usum; ayrýntýsýnda kendinin.... EGE.... Tanrýlarýn yurdu Ege.... Ballý incirleri yüzü Aydýn’ýn.. Efeleri... Sen misin Herodot, kamaþtýran yüzümü.. Gel benimle Þu yaþlý zeytinin dibinde anlat bana Sevdasýný ömrünün... Sende kalsýn aydýnlýðý Aydýn’ýn Bir çift sözün yeter bana Tarihe dair.. Bursa’nýn tarihi þeftalidir derler ya; Ýnanma sen Homeros, inanma.. Manisa’da oldu savaþlarýn en zalimi Üzümü için, þeftalisi için ‘Emeðin’... Ah ey gözü yaþlý Niobe... Gözü yaþlý akþamlarýn taþ duygusu.. Bil ki senden önce baþlar hayat, Akar bir iklim içime Gün akþama dönmeden.... Kime sorsan, “Gül açmaz gözlerinde belki, Ama çok kitap okur” diyecektir sana.. Henüz parmaklarýndan bir dokunuþ taþýyan kitabým yok... Dokunmadý henüz, Masamdaki vazoya gözlerin.. Ýçinde en özgün kýrmýzýyý taþýyan karanfillerin Tek yapraðýna bile... Hangi renk gülersin, Hangi renk konuþursun, Hangi renkte salýnýr Saçlarýn rüzgarda... Fikrinin rengi bende bir giz henüz.. Dokunmaz hiçbir devinimin gözlerime.... Dizilen harflerden ibaretsin henüz.. Yalnýzlýðýn tanrýsý taþ kalpli Niobe..... -5- Ruh ve beden.. Hiçbir özgürlüðü tanýyamaz, Ýnsan parmaðý onu ellemeden.. Ve bir insan bin parmaklýdýr Çok iyiyse.. Düþündüm tüm bunlarý içim içimde gezerken... Sonra dokundu bir parmaðým Bir yarasýna, bir yüreðin.. Açýldý kapýlarým Ýçimin sonsuz boþluðuna Bir kandil yaktým sonra kendime Yaþarken yok olana dokundu parmaklarým Yani sana... O sendeki ÝNSANA.... Bilmezdim önce, us yýkanýrmýþ suda Sökülürmüþ duygular ilmek ilmek Gerçek görülmezmiþ uykuda.... Gerçek olanmýþ insaný bilmek; Parmaklarým ki, ben oyum Bilincine varmýþ olan kendisinin, insan denen yani.. Ellerim.. Uzantýsý beynimin.. Ellerim ki, yaratan ‘emeði’.. Ýnsan olmanýn baþ koþulu ellerim.. Uzanýr bin parmaklý olana Yani sana.. O sendeki insana..... -6- beþ duyu.. Gözlerim olsaydý keþke; Görebilseydim Gün ýþýðýnýn doluþunu gözlerine.. Gözlerim olsaydý keþke; Görebilseydim kalkýþýný yataðýndan Yürüyüþünü.. Yüzünü yýkayýþýný banyoda Karþýlaþmaný aynada kendinle Savuruþunu saçlarýný Taktýðýn tokayý Telaþýný ellerinin... Kulaklarým olsaydý keþke; Duyabilseydim nefes alýþlarýný Çýrpýnýþýný yüreciðinin Terliklerinin sesini yürüdüðünde Rüzgarýný saçlarýnýn.. Burnum olsaydý keþke; Alabilseydim kokusunu Saçlarýndaki ýtýrýn.. Demlediðin çayýn.. Okuduðun-yazdýðýn kitabýn.. Kitaptaki tümcenin Tümcedeki virgülün-noktanýn.. Ellerim olsaydý keþke; Dokunabilseydim Ýçtiðin kahvenin fincanýna.. Televizyondaki izlerine gözlerinin.. Tuþlarýna yazý yazdýðýn makinenin.. Baktýðýn gökyüzüne Bildiðin tüm yýldýzlara Yörüngelerine onlarýn.. Dilim olsaydý keþke, aðzým.. Sussaydým, sussaydým, Sussaydým.. Hep sen konuþsaydýn.... -7- Saat...15..50 Geçti içimden bir ayrýlýk treni.... Söndü birden tüm ýþýklarý dünyanýn Güneþ kapadý yüzünü iki eliyle çýkýp gitti içim içimden.. Bir saða bir sola sallandý önce usum. Þimdi ben uykusuz, Yalnýzca bir matruþ çocuðum.. Sonra devam etti sallanmaya.. Bir salýncak gibi deðil, Bir saat sarkacý gibi.. Durdu sonra yavaþ yavaþ Öylece düþündüm sonsuz evreni.... Üç þey yerleþti önce usuma.. Bir ucunda evrenin sonsuzluðu duruyordu sokaðýn, Bir ucunda yaþam.. Ortasýnda ben yoktum... KIRILMIÞ BÝR GÖKKUÞAÐIYDI ÝÇÝM, KURUMUÞ PINARLARI, YANIYORDU ORMANLARI... Usumun sallanmasý durmamýþ meðer Yoksa nasýl düþünürdüm tüm bunlarý... Bu kez gerçekten durdu galiba.. Bir mermer heykel gibiyim þimdi.. Gözlerimde sözleri doðanýn Yalýn, çýplak Ve aydýnlýk Ve berrak... Burnumda kokusu kýrçýllý karanfillerin Bir de umudu, Bir de coþkusu Gelecek görkemli güzel günlerin..... -8- Uykusuz bir gecenin ardýndan Günaydýn diyorsunuz bana.. Size de günaydýn...Daðlarý ömrümün... En kocamanýndan, En güzelinden, En özlem dolusundan; Ýnsana... Keþke hep orada olsanýz, Size bir þeyler söylesem.. Bir þeyler söyleseniz hep bana.. Keþke birlikte olabilsek... Doruklarýnýz olabilsem boþ verip zamana.... Uyanacak zirveniz de az sonra Parlayan Güneþ yanaklarýnda Çýkacaksýnýz birlikte yataðýndan bulutlarýn Savurup saçlarýnýzý Güneþ orada sýcacýk duracak Sunmak için yaþamý Siz sýcacýk.. Bense bakacaðým buradan size Gözlerimde sýcaklýðýnýzýn izi Yumuþacýk olacak bakýþlarým Ve alacak içine yumuþacýk sizi.. Bu özlem var kalacak, ben yaþadýkça... -9- Hadi konuþ benimle.. Saçýlsýn menekþelerin Tüm morluðu evrene.. Etraf eflatuna kessin. Güller göstersin bizi karanfillere. Çiçekler gülsün bize göz kýrparak Daðlarý vazgeçsin doruklarýndan Denizlerde hiç bir balýk ölmesin Hadi konuþ benimle Görsün insanlýk, bir iþe yaramadýðýný savaþlarýn Çocuklar gülsün gözlerinde.... -10- Evet yoldaþ.. Uykusuz bir gece daha yaþadým.. Ýçimde beklemenin heyecaný, Görüþememenin telaþlý hüznü.. Kendime duyduðum baðýþlanmaz öfke Hepsi karýþtý birbirine.. Sonra birden görünür oldu, geniþledi ufkum Ýçime güneþler doðdu Yeþerdi tüm çiçekleri mevsimin Kollarým sardý dünyayý Dönmedi bir süre dünya Kuþlar kondu aðaçlarýma sonra Öttüler sessiz, sessiz... Öttüler sessiz sensiz...
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Sedat Akýncý, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |