Göçüp gidecektir sevgiler,,,
toprak olup nefes aldýklarý bedenle...
Ve kalacaksa geriye,
gölgeleri olacaktýr kalan,
sokak baþlarýnda;
goncagüllü bahçelerde, köprülerde,
günbatýmý seyrine dalmýþ tepelerde,
yollarda, duraklarda, tren garlarýnda...
Adem'in çocuðusun sen de:
Habil'in ya da Kabil'in soyundan...
Uzak dur insan, savaþýmdan!
Cesaretin yoksa kuþanma!
Kuþanma zýrhlarý korktuðun kavgalarsa!
Bense sevgiyim hiçbir gövdede yer bulamayan...
Sen toprak olurken
geride kalmýþlýðýn zulmünü
alabildiðine içinde yaþayan...
Uzak dur insan!
Git!
Toprak ol ve kaybol yeryüzünden,
korkuyorsan kavgalardan,
uzak dur savaþýmdan!