Çok sevdiðim bir Türk Halk Müziði sanatçýsý var. Keyifle dinlerim onu. Hele hele öyle güzel uzun hava okur ki, tüylerim diken diken olur. Bu sanatçý ne zaman tv’ ye çýksa, birileri hemen haber verir bana. Ya telefon ederler ya mesaj çekerler. “ TRT’ yi aç “, “ ATV ‘ yi aç ! ” gibi. Özellikle ablam. Eðer ben rastlarsam, o an ablamý ararým veya mesaj çekerim. Çünkü, ablam da çok seviyor bu sanatçýyý.

Geçen akþam kanal kanal gezerken, baktým o sanatçý TRT’de türkü söylüyor. Hiç uyaran olmadý beni. Ablam izlemiyor demek ki. Hemen mesaj çektim: “ TRT’ yi aç ! “

Ne zaman bu sanatçýyý dinlemeye kalksam, yarým kalýr. Ya telefon çalar ya kapý. Veya, nerdeymiþsin bizim çöp bacaklý torun çýkar gelir. Diker gözlerini ekrana ve baþlar tepinmeye:
- “ Çizgi film çizgi film çizgi film! ”
Ve benim keyfim yarým kalýr. Bakalým þimdi ne olacak.

Derken cep telefonum çaldý.( Demedim mi ben size ! ) Baktým, Kaan. Bizim Kaan. Bir edebiyat, kültür ve sanat sitesinin kurucusu, yýrtýk kotlu, ceylân gözlü delikanlý.

- Merhaba Hocam !
- Merhaba Kaan ! ( Çok sevindim. Çok sevdiðim sanatçýyý dinliyor olduðumu bile unuttum.)
- Hocam, TRT’yi mi izliyorsunuz ?
Þaþýrdým. Televizyona o kadar yakýn deðilim. Bu çocuk ( ! ) nasýl aldý tv’nin sesini ? Nasýl bildi TRT izlediðimi. ? Demek ki o da ayný kanalý izliyor. Yoksa nerden bilecek. Neyse, konuþtuk birazcýk kendisiyle. Anlattým ona çok sevdiðim bir halk müziði sanatçýsýný izlediðimi.

Aradan günler geçti. Bu sabah, telefonuma gelen mesajlarý yanýtlamak istedim. Mesaj çekmeye zaman ayýramadýðým arkadaþlara da , bayramlarýný kutlamak için mesaj çekeyim dedim. Hýýýmm! Kimlere çektim, kimlere çekmedim acaba ? Gönderilen mesajlar’ý týkladým. Bir baktým “ KAAN “….Allahallah ! Kaan’a mesaj çekmemiþtim oysa. Ya da çektim de unuttum mu?

Bir bakayým þu mesaja dedim. Açtým mesajý:
“ TRT’yi aç.”

Hýýýýým! Þimdi jeton düþtü. Demek ki ben geçen akþam, ablam diye Kaan’a mesaj çekmiþim. Kaan’la ablanýzýn ne alâkasý var mý dediniz ? Var tabi. Hem de çok. Çünkü, ikisini adý da K ile baþlýyor…Keriman – Kaan.

Demek Kaan, yanlýþlýkla kendisine gönderdiðim mesajý alýnca beni aramýþ…Gördünümüz mü olan iþi ! …….Bu yanlýþ mesajý gördüðümden beri ( ki 4 saat falan oldu) düþünüp duruyorum bu yaptýðýmýn adý ne diye. Akýlma çok seçenek geliyor:

a- Ne salak kadýnsýn sen.
b- Yok caným, sadece dalgýnsýn.
c- Dikkatsizsin , o kadar; büyütecek ne var þimdi .
d- Yaþlanmýþsýn kýzým, yaþlanmýþ.
e- Ne varmýþ bunda ? Herkes yapar bunu.
Sizce hangisi ?

Ha, bu arada þunu da söylemem gerek: Geçenlerde okuma gözlüðümü bulamadým. Aramadýðým yer kalmadý. Buzdolabýna bile baktým. Yok ! Araya araya baþým döndü. Hatta bir ara, neyi aradýðýmý bile unuttum. Derken anýmsadým: Gözlük !

Sonra aklýma gelen þeyle gülümsedim: “ Neden çaldýrmýyorum gözlüðü ? Sesinden bulurum. “ Geçtim telefonun baþýna. Yemin ederim, yaptým bunu. Ahizeyi kaldýrýrken kendime geldim. Gözlüðün, çalacak sesi yok ki. Meðer ben gözlükle telefonu karýþtýrmýþým.

Ýþte þimdi, hangi seçeneðin beni anlattýðýna karar verebilirsiniz. Sizce, bu yaptýðýmýn ( yaptýklarýmýn ) adý ne ? Ben kararýmý verdim de söylemem. Düþünün biraz. Yok öyle üç kuruþa beþ köfte.

Kâmuran ESEN

22 / Aralýk / 2007 / Mudurnu