Aslýnda bir yerlerde bir parantez açmak gerekiyor.Sözün unutkanlýðýna gölge olurken bir çini mürekkep damlasý,öyle sakin ve usulca düþerken sararmýþ bir kaðýt yapraðýna.Aþklar,yaþanmýþlýklar,düþ kýrýntýlarý,sayýkladýklarým ve her þeyden önemlisi sadece bir ütopik resim gibi düþüncelerime bir çerçeve misali çaktýðým isteyipte yapamadýklarým,yapýpta elimde tutamadýklarým,tutupta farkýnda olamadýðým mavi,pembe,turuncu,mor...binbir renge bürüdüðüm umutlarým.Olup bitenlerden habersiz aldýrýþ bir hayat sürmem.Kendimi kalabalýk bir yalnýzlýða inatla itmem...Düþünüyorumda acý çekmek ve hüzünlenmek için ne çok bahanem var.Bir sayfayý karýþtýrýrken güzeli iyiyi mutluluðu çabucak geçmeye o kadar çok alýþtým ki.Belki de bu yüzden þair diyorlar bana,onlara,tanýyamadýklarýma...Mýzýka çalmayý çok isterdim,içinden bir nehrin üzerine kurulu tahta bir köprü üzerinden geçen Bremen'li çocuklarýn telaþlý koþuþturmalarýna kulak vererek...ya da bir çarþamba sabahýnda Mozart ýn kendini karlara teslim etmeden çok önce Greensleeves'ý besteleyip sallanan sandalyesine oturup uykuya dalýþýnýn ardýndaki tatlý gülümseyiþi gibi,yüzünde asýlý kalan bir genç kadýnýn fýsýldayýþlarýna kulalak vererek en zamansýz bir rüyada..Yapamadým, baþaramadým.Kaçacaðým en uzak kýta arka odam oldu hep.Unutuluþumun yýldönümündeyim aylardan nisan olduðunu hatýrlamayacak kadar.Günlerdir acý kahvem ve sigaram eþlik ediyor sayýkladýklarýma..Kendimden korkmaya baþlýyorum,bir þizofrenin sancýlarýný çekmeye çalýþýyorum soðuk cama alnýmý dayayarak, sonbaharý bekleyerek.Epey oldu mektup yollamayaþým.Aslýnda yazsam bile kime yollayacaðýmý bilmiyorum artýk...Þimdi uyku beni çaðýrýyor,epey oldu uyumayalý,sahi saat kaç oldu?Masamýn üzerinde bir þeyler çizipte baþaramamanýn,bir güzeli somutlaþtýramamanýn yorgunluðuna kardeþ oluþuveriyor kapanmaya hevesli gözlerim.Ýnat etsem mi bilmiyorum.Özlüyorum seni þimdi.Yataðýmý yurt bilip ona doðru yöneliyorum..Masamýn üzerindekileri;karaladýklarýmý,yazdýklarýmý ve çizdiklerimi öyle daðýnýk öyle umursamaz bir þekilde býrakarak.Kendimi unutkanlýðýma býrakýyorum,unutuluþumun yýldönümünde olduðumu unutarak...