YOKSULLUK VE YOKSUNLUK
Onlarýn dünyasýydý göz alabildiðine geniþ, büyük, kocaman. Asil bakýþlarýn altýnda eðilmiþ boyunlar kýldan ince, ince eller, zayýf ve güçsüz bedenler, zihinler minnet edercesine. Zaman ola ki ezik gözler hükmedercesine bakabilsin
Zaman ola ki asil bakýþlarda gurur deðil onur yaþayabilsin ve bakýþlardan eðilmesin boyunlar kýrýlmasýn gözlerdeki ýþýklar acýmasýn yürekler. Olur ya bir yükseliriz yýldýzlarýn yanýna yaþarýz belki o görkemi tabi hayatýn cilvesine takýlýp unutmazsak benliðimizi.
Hayat her köþe baþýnda sorunun içinde soruyla karþýlar bizi bilmece misali.
Sorusuyla sorgular arar kimliðimizi ve bir türlü çözemediðimiz yüreklerimiz kördüðüm…
Gündüzlerimiz gece, Gecelerimizse yobazlarla zifiri karanlýk. Yazlarýmýz hep güz ki güzlerimizi hiç sormayýn.
Çýplak ayaklar tanýþýyor kaldýrým taþlarýnýn soðuðuyla, titreyen eller kapatýyor sinedeki acýyý. Ah! Bu güzler hiç sormayýn dedim ama yine bu güz en fazla nüfusu yoksulluk çekiyor.
Hazan yapraklarý dans ederken rüzgarýn eþliðinde bir yoksulun saçlarý sarýyor zayýf, çelimsiz, üþümekte olan boynunu; açýkta kalan baðrýysa terk edilmiþti çaresizliðe.
Güz gelince iþte böyle çiziyordu yoksulluðun resmini bütün çýplaklýðýyla. Fýrça darbelerinde renklerin en mat olaný yansýyordu yoksulluða, birde yoksunluk yansýyordu çizilen yoksul gözlerde. Yoksunluk; þefkatin, huzurun ve sevginin yoksunluðu. Varlýðýn içinde yok oldurtmak yaþayamamak. Ve en önemlisi aþk.
Hayatýn koþuþturmasýndan bir çoðumuz fark edemezse de bir gerçek var ki hayata anlamýný veren aþktýr.
Yüreklerin en katýsýnda bile bir damla aþk vardýr lakin yansýtýlmaz gizlenir.
Gizlendikçe büyür, haykýrýr ” ben buradayým” diye, “beni yaþayabilene helal olsun” dercesine.
Yoksullarýn aþklarý da baþka olur. Ayaklarýnýn, ellerinin çýplaklýðý kadar çýplaktýr yürekleri, sadedir. Hayatlarý; katýksýz ekmekleri, çýplak yürekleridir.
Utanmayýn onlarýn bu gücünden onlar yoksul olanlar. Onlar hala ezikler ve hala eðik boyunlarý görkemli bakýþlarýnýz altýnda. Korkmayýn onlar bakamazlar hükmedercesine, baþkaldýramazlar kaderlerine.
Bakýn imparatorluk hala sizin elinizde, kölelikse yadigar yoksul ninelerden, dedelerden bebelere.