.....................................
Köþe baþýnda býyýðý terlememiþ,
Lacivert ceketli delikanlýlar.
Titreyen bacaklarý üzerinde,
Tutaþan vucütlar...

Bütün þehir sensin;
Onyedinde tanýþtýðýn randevu sokaðý,
Taþýyamaz aðýrlýðýný.

Seninle yaþlanýyor onyedi numaralý oda.
Halbuki þehir gibi içine almýþtý,
Aðýr ablanýn elini býraktýðý odanýn ýþýklarý.
Sanki, annenin okuduðu uyku öncesi masalý.

Kaldýrýrken,
Çatlaðýný kapatmak için aynaya koyduðun fotoðrafý,
Onyedinde saf, kirletilmiþ,
(pamuklu iç çamaþýrý giyerdin)
Gözlerinde ki umut sönmeyen þehir ýþýklarý gibi,
Pembe,gergin çarþafýn üzerinde.

Unutkanlýðýn alýþkanlýðýndan,
Tek hatýrladýðýn ilk gece ;
Doðduðun günü hatýrlayamamak,
Ölümü bilerek beklemek gibi.


Dün gece elini býraktýðýn onyedili akþam sefasýnda,
O nun da gözlerinde þehrin ýþýklarý vardý,
Yeþil elbisesi üzerinde,
O da fotoðrafýný koydu aynaya.
Kaç bahar geçti,
Yataðýnýn altýndan çýkarmayalý yeþil elbiseni,
Þehirde bütün yeþiller soldu.

Randevu sokaðýnda,
Seksek oynayan kýzlar;
Her karede biriktirdikleri aþklarý,
Dokuzlarda yorgun vucütlar.
Birlere dönebilenler olur,
Sokaðýn aðýr ablalarý.
............................................................