Yeni bitme deðil,

Ne hüznüme nakþettiðim bu kara kabuklar

ne de düþlerken kalabalýk anlarý,suya kuramýþ kuyularda sallanan yalnýzlýðým...



Kinimle emzirip ihanetini sen olmamayý dayatýyorum düþ gücüme

yinede sýzýyor çatlak sabrýmdan suretin...

Yýrtýk bir tuvalden,

soluk renklerle...

Hýrsýndan arýnmýþ,

diz kapaklarý çürümüþ,

yeni bir yol

uzuyor önüme,

þimdi aynalardan gölgesi silinen bedenimin boþluða açýlan kapýlarýný aralayýp kendimi yaðmurlardan ve mevsimlerden alýp yitiyorum...



Zamansýz yýpranýþlar,

yalansýz çýldýrýþlar,

sefil haykýrýþlar mucidim..

Yeniden daðýtýyorum kirpiklerini gecemin üþüyen yalnýzlýðýna

aklayýp,

damýtýp,

ve sýyrýlýp müneccimlerin yaralayan cümlelerinin

yükleminden.



Kötürüm bir geçmiþten sýyrýlýp gelen

esrik bir varoluþ öyküsü birikiyor kulaklarýma,eksik tümceler ve imlasý bozuk lisanýndan kimsesizliðimin...

Sana dokunan bütün anlarý heybeme týkýyorum.

Acýyarak yine de

kentin ýþýyan siluetine bir cinayeti daha kazýyorum...



Artýlar,eksiler

bölünüp,

bölmeler

ve bitmeyen,

durmadan üreyen çözülmeyen hiç bilinmeyenli denklemler...



Yakarýna bent sürülmüþ yangýnlar kusuyorum avuçlarýma,

baharýmdan saklayýp utancýmýn diðer yüzünü...

Birkez daha yanýldým,yenildim ve de

haylaz kýpýrtýlar uslanmaya göçtü, çocuk yaným sol tarafýma kazýdýðýn uçuruma vurdu göðsünü,

ahýmla geldi gece karanlýðý içimi tavafa...



Yenik bir neferim bayraksýz sabahlara uyanan

hançer kesiði þafaklarda,

dinle,

yanýk izim,

kopuk elim!

"göz çukurlarýmdaki yangýn cehennem artýðýdýr ömrüme sunduðun"



Yol ayrýmlarý...,

Yeminler...

Sevmeler...

Gitmeler...

Yorgun bir denizim durulmalara yatýyorum,

dola çehrenden düþürdüðüm dehlizleri alýn çizgilerine sevincimin

söndür mavileri... Haketmedim!



Ay dargýn,

kent yýkýk...



Artýk bir hiçliðe düþer gibi dönmüyorum cesaretime yanýlgýlarýmýn namlusunu ve süngülemiyorum bileklerimi,belki defnelere gebelenir diye ömrüm,amber kokularý ve umut katarlarýyla dirilir arþ,susar uðultusu beynimin kýlcalýnda yaprak dökümleri mevsimlerin...

Çengi çalar bayram sabahlarýna,

yenilenir bahçe çitlerine haziran...



Biliyorum,

uzak ihtimal,

sesin yankýsýndan attý þiirlerimi,

yakýnýndan gölgemi...

Artýk uzamaz saçlarý güneþimin,

izin kaldý kýrlangýç kanadýnda,

üþürken iliklerine kadar göðüm...

Sevdiðim,

Ardýna bile akmadýn kuruttuðun topraðýn,

avuçlarým terledi,görmedin!

Kara bulutlar tünedi umudumun mavilerine,

artýk uslanmaz kinim!