SANRILAR MUHARRÝRÝ

Sýradanlýða bürünüyor önce,
Tepe boþluðuna aðýtlar yakýyor sonra,
Saatini 04:00' e ayarlamýþtý oysa,
Ne vardý cýrtlayacak köþe baþlarýnda.
Þimdi her sokak bir þizofren…

Takvime iþaretlemiþ her buhranýný.
Adýný, neyse saçma olan o koymuþ.
Aðlarken,
Kimse görmemiþ aðladýðýný.
Oysa 'O' , her gece kent ölürken,
Mayalamýþ güzel anlarý.
Þimdi her gece bir þizofren…

Hiçbir yerden içerisi görülmeyen bir odada,
Ýnsanlarýn sýradanlýðýna tanýklýk etmiþ penceresinden,
Ve tanýmlamýþ: Hepsi sadece beden yorgunu...
Dal bile kiralanýrken, kýrmýzý dýþýnda bir þeydir.

Ne var? Nasýl yani? Kim bu?
Sorular kendi kendine sancýrken,
Þimdi her sorunun yanýtý bir þizofren…

Kanamýþ yüreði, sevdasý hayat yolunda bayatlayýnca.
Ne yapýlýr ki Mayýs sadece takvimde kaldýysa.
Oysa kaç kaçaða adres olmuþtu o sýrça kulübe,
O süzme düþünceler,
Ay ýþýðýnda sevdaya iliþtirilen hayaller,
Daraðacýna gönderilen imkânsýzlýklar,
Þimdi her daraðacýnda bir þizofren…

Eski bir kent gözlerinde yalnýzlýðý çoðaltýrken,
Kýsa kýsa sevinçler hüzünlere yorulurmuþ.
Ayaðý kýrýk bir masa,
Þarap lekesi kanepe,
Sigara yanýðý perdeler sararmýþ,
Savrulmuþ bir yerlere ev sahibeleri.
Þimdi her ev sahibesi birer þizofren…

Herhangi bir zaman diliminde binlerce sevgi gömütü.
Bulunmamýþ adresler çoðalýrken defterlerde,
Bir çarpý daha atmýþ yitirdiklerine,
Ve
Tekrar diyemeyecek kadar korkak,
Geçmiþ sokak lambalarýna kýsýk gözlerle bakarak bu kentten.

Ne bir gar avlusuna sýðabilir yüreði,
Ne de artýk yüreðine yer verebilir,
baþka bir gar avlusunu.

Ne varsa söylenen rehin aðýzlardan,
Odur yaþadýklarýnýn özeti.
Þimdi tüm dillerde ayný þizofren…
Þimdi her aðýzda ben…