Bugün çocuklar ile ilgili bir þey yazmak istedim. Can DÜNDAR’IN duyarlýlýk dolu satýrlarýný okurken burkuldu durdu içim. Çocukluðumun kýrmýzý bisikletine binip geçmiþe doðru yol almaya baþladým birden. Bütün sarý sayfalar canlý yayýn ekibini oluþturmuþ,üzerime üzerime gelmeye baþladý. Çocukluðum; minnet ve hasretle andýðým zaman.
Benim çocukluðumun en büyük kahramaný ince çizgi býyýklý bir adamdý. Ýleriye keskin bir biçimde bakan kahve gözleri,hedefini net bir biçimde gösteren düz çýkýk burnu ve gerekti-ðince gülen yüzüyle,uzun boyuyla herkesin çekindiðini sandýðým uysal adam. Onu bütün sevgi ve saygýmýza karþýn yeterince konuþup,paylaþamadan bir kalp kriziyle kaybediþin derin üzüntüsünü ölümünün onuncu yýlýnda bile unutamadým. Her gün keþke bir yerlerden beni gözlüyor olsaydý,yaptýklarýmla gurur duyabilseydi diyorum. Hayatla nasýl baþa çýktýðýmý,nasýl akýllý bir oðlu olduðunu,geçmiþteki fevriliklerimin yerini nasýl kendisi gibi uysal ve sevecen birisine býraktýðýný bir görebilseydi diyorum. Eþimi ve çocuðumu tanýyabilseydi,bunca uðraþýn kendisinin bana verdikleriyle olduðunun bilincinde olduðumu,bana sevgi adýna ne çok þey aþýlamýþ olduðunu bir görseydi,bir söyleyebilseydim diyorum. Ve bütün bunlarý bana yeterince sarýlamadan vermeyi nasýl baþardýðýný öðretmesini isterdim. Bu gün bütün kitaplar nasýl çocuk yetiþtirileceðini yazmasýna karþýn sevgisiz ve ilgisiz çocuklarýn dramýný izleyip dururken,kitabýn ve televizyonun olmadýðý bir dünyada bunun en güzelini nasýl baþardýðýný bilmek ve çocuðuma göstermek istiyorum. Babacýðým seni hala ilk günkü kadar çok özlüyorum.
Seni elektro þok aletinin altýnda cansýz yatarkenki halin gözümü önünden hiç gitmedi. Hýrçýnlýklarýmý ve öfkelerimi yatýþtýrýrken ki alçaktan alýþlarýn þimdi üstümde büyük bir dað gibi yüksekte duruyor. Sen bana sevgini açýkça söyleyememeyi öðrettin,ben de bunu þimdi geç söyleyerek gösteriyorum. On yýl çok geç deðildir umarým. Dünyanýn en büyük,en güçlü adamýný bir þok aletinin altýnda yenik görmenin derin acýsý yüreðimi hala burkuyor. Ben unutamadýðýma göre,babasýný benden daha elim ölümlere verenlerin acýsý nasýl onulur bunu düþünemiyorum bile.
Senin varlýðýnla örnek olan ailemiz,þimdi senin yokluðunla nasýl daðýnýk bir görsen. Ve ben ailemizin mutluluðunun da seninle beraber uçup gittiðine kanaat getirdim. Annem aklýný yitiriyor her geçen gün. Aile, baðlarýný. Senden aldýðým terbiyeyi yaþatacak ocak sönüyor. Benim ocaðýmda tütecek olanda seni yaþatabilmeyi çok isterim babacýðým. Umarým benim ailem senin ailenin daha güzel bir örneði olur da sana özlemim güzel bir þeye dönüþerek yarýna ulaþýr. Özlemimde hiç olmazsa sana teþekkürler edebilmiþ olurum. Þimdi yeni torununun geliþiyle beraber sana gerçekten hoþça kal demek istiyorum.
Hoþça kal babacýðým. Huzur içinde uyu.