Gerçeði arayan bir insan, öncelikle her þeyden gücü yettiðince kuþku duymalýdýr. -Descartes
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Üst tarafý, huzuru zamanlý, savunmasý yersiz gelmiþ ama hala yurtsuz kalmýþ ayrýlýk… Nasýl hecelenir ki… Alt tarafý uzun bir görememe hali Üst tarafý gözbebeðindeki en hassas nokta; kör… Görmüyormuþ… Öyle inanýyor… Üzerinden geçen yýllarý bile saymanýn saçma olacaðý kadar uzun yýllar geçmiþ. Ama hala iþte, yine de… Sevmek dedikleri tam da böyledir… Böyle de olmalýdýr… Her yüreðe bu kadar Allahsýz gelse ama sevmek hali, o zaman kainatýn yarýsý ateist olanlardýr; yoksa ateistler, onlarýn tamamýna yakýný Allahsýz bir sevda haline düþerek yanan, yanarken “yandýðýmdýn” kelimesinden soyutlananlar mýdýr?.. Alt tarafý bir yaranýn artýk iyi olacaðý belirtisini verecek kadar ümitli kaþýntýsýdýr… Ben bir yaranýn kaþýnýnca iyi olacaðýný öðrendiðimde çocuktum. Sýk biçimde düþerdim o zamanlar. En çok yarayý dizlerimden alýrdým her seferinde. Kabuk baðlardý. Kanatýrdým. Kendi dizlerime kendim zeval vererek, yani bir bakýma kendimi, kendi kendimi kanatmayý bir marifet bilerek… Kaþýma ki izi kalmasýn diyenleri hiç umursamadým… Kaþýdým… Ýzi kaldý… Þimdi dizlerimde bir genç kýzýn güzelliðine hiç yakýþmayacak kadar derin izler, kesikler saklarým. Kaþýma demiþlerdi. Kaþýdým. Ýzi kaldý… Yaðmur oldu sonra… Bazen de güneþ… Türkçe’ye karþýlýðý verilmemiþ iki zamanýn uyarlanmasý oldu… Ben aðlarken uyuyordu Uyanýyordum, seviyorum diyordu… Karþýlýðý olmayan bir zamanýn çevirisini ne kadar baþarýlý yapabilirsen yani, o kadar lisan sahibi seversin… Üst tarafýndan bakýlýnca kuþsal oluyor diye yaþananlar sevimli bile görünebiliyor bazý zaman… Alttan bakýldýðýnda, iki kiþi arasýnda yaþanmýþ hiçbir mahremiyetin býrakýlmadýðý anlaþýlýyor… Türkçe’de karþýlýðý olmadýðý için, adapte oluyor en iyi ihtimali, çok daha iyisi öykünme, devamý oldurulmuyor; çünkü bu zamanýn Türkçe’de hiçbir karþýlýðý bulunamýyor ne edilse de… Alt tarafý bir þehirde herkese ayný mesafeli uzaklýktan “merhaba” diyebilmek yalnýzlýðýn… Üst tarafý bir baþka þehirde hiç kimseye bu mesafeden bakamaz olacak kadar kalabalýk durman… Her yabancý, çok bildik bir kalabalýktýr bazen. Çok yabancý insanlar tanýdým ben. Kim bilir belki de bu gereksiz kalabalýklardan haz edememem hep onlarýn yüzünden, onlarýn yüzsüzlüðünden… Tenine yapýþmýþtýr artýk. Kahin bir büyücünün sen ölesin istediði için en tesirli zehri icat etmesi gibi tenindedir, ömründedir… Yýkadýkça bu yapýþkan hal geçecek sanmýþsýndýr önceleri, yýkamýþsýndýr; geçmesini bir tarafa býrak, sen yýkamýþsýndýr o yayýlmýþtýr… Bu salgýn hastalýk yalnýzca sana salýnmýþtýr kahin bir büyücünün sen ölesin diye icadýndan bu yana. Oysa büyücünün seninle ne husumeti vardýr onu bile anlayamamýþsýndýr… Büyücü ölmemi istiyor… Tenimin her alanýnda ayrý yayýntý. Salgýn bir hastalýk bu… Tek salgýsýný salgýlayabildiði ben oldum… Devamýndakiler bu hastalýktan çabuk kurtuldu… Raflarda hala düzenli bir okumak azmi var oysa. Artýk okumak bile çok uzak. Yaþamak var. Deli gibi. Herkes gibi. Onun gibi yaþamak… Yaþarken yaþlanmak var yahut yaþlanmýþken yaþamýþ olmak… Hayatý iki baþka zamana bölerek, saatli birer dilimleme halini sevmiþler. Bir ileri alýyorlar zamaný bir geri. Bazen gündüz daha uzun kalýyor gecelerden, bazen de en kýsa gece yaþanýyor gündüzlere yenilen… Saatlerle oynandýðý günler hep daha bir boðucu geliyor. Kime göre bir saat daha sensiz kalýyor akrep, neye göre bir saat daha geç aðlatýyor yelkovan, bilinemiyor… Kahin bir büyücü o. Beni öldürmek için bütün maharetini ortaya dökerek, hatta mitoloji kitaplarýný karýþtýrarak, bilinmeyen otlardan bilerek ve bularak, bunlardan bir karýþým hazýrlayarak bana içeren bir büyücü… Ýç dedi… Sadece iç dedi. Zorlamadý… Hani “elinden zehir olsa içerim” denilen satirik cümleler olur ya ayný onlar gibi… Ýçtim… Önce dilimde, sonra boðazýmda, ellerimde, yüreðimde, beynimde, gözlerimde yakýcý bir yanýltý… Yýkayýnca geçer sanmýþtým. Yýkadým, geçmedi iyice yayýldý… Kalbi kötü deðil sanmýþtým… Meðer kalbi yokmuþ… Yanýlmýþým… Beni öldürmek isteyen, kalpsiz bir büyücü o… Ýçirdiði zehrin bir kýsmýndan kurtulmayý baþardým… Devamý için ne yapabilirim þimdilik bilmiyorum… O bir büyücüymüþ meðer… Beni öldürmek isteyen, kalpsiz bir büyücü… Ölmedim… Kývrandým.. Savaþtým… Kanadým.. Eðlendim.. Ama yenilmedim.. Ölmedim… Bir büyücü hala o. Zamanýný Türkçe’ye uyarlayamadýðým… Hikayenin bütün özeti bir kalpsiz büyücünün beni öldürecek kadar çok sevdiðine inanmasýyla baþlýyor, devamý hiç bilinmiyor, çünkü hikaye bitmiyor… Yüreðinde ýðýl bir kaþýntý saklýyor hala… Çok kaþýmasýn… Sonra izi kalýyor… Hiç gitmiyor… Eðer büyücünün hesaplarý tutsaydý, bitecekti öykü Çünkü hesapladýðý gibi olsaydý eðer, ölecektim… … Öldürmek istiyormuþ meðer Ýçirdiði o kahin zehrin yaygýnlýðý uzun bir süre zamanýmý aldý Tenimin her yerinde yara açtý… … Þimdi dizlerimde bir genç kýzýn güzelliðine hiç yakýþmayacak kadar derin izler, kesikler var. Kaþýma demiþlerdi. Kaþýdým. Ýzi kaldý… Sonrasý mý, Alt tarafý bir yaranýn artýk iyi olacaðý belirtisini verecek kadar ümitli kaþýntýsý… Devamý mý Ayrýntý…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Sarahatun, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |