Nerdeyse üç haftadýr çatladýðý söylenen sabýr taþýmýz hala bilfiil iþine devam ediyor; sabýrla sabretmeye yani..Pekii neden? Bekliyoruz…Amerika’yý, Avrupa Birliði üyesi devletleri bekliyoruz.Irak hükümetini bekliyoruz.
Neleri beklemiyoruz ki; Kuzey Irak’ta yatýrým yapan þirketlerin bir an önce iþlerini yoluna koymasýný bekliyoruz.Bush amcamýn keyfin yerine gelip elini þöyle bir sallayýp “savulun bre teröristler, rahat býrakýn Türkiye’yi” demesini de bekliyoruz.Yeni bir Mustafa Kemal’in çýkýp baþa geçmesini memleketi kurtarmasýný bekliyoruz.Canlarýný verip kanlarýný akýtarak þehit olan evlatlarýmýzýn teröristlerin gözüne görünüp manevi güçleriyle onlarý mahvetmesini bekliyoruz.Erenlerin evliyalarýn sürece dahil olmasýný bekliyoruz.
Tam sýrasý olduðunu düþündüðüm bir kýssa aktarmak istiyorum. Zamanýnda Hz.Musa Aleyhiselam, çevresindekilerden birinin peygamber olduðuna inanmayýþý sonucunda iddiaya girerler.Adam derki eðer sen peygambersen þu nehrin tersine akmasýný saðlarsýn.Eðer bunu ben baþarýrsam sen deðilsin, peygamber benim.Bunun üzerine Hz. Musa Allah’ýn desteðine inanarak tamam der.Emindir çünkü kendisini bu müþkülattan kurtaracaðýna.Nitekim gider evine yatar.Ertesi gün akþam buluþurlar.Allah’a dua eder, nehri tersine akýtmasý için ama deðiþiklik olmaz.Adama sýra gelmiþtir, ertesi günü akþama kadar da o çalýþacaktýr ve adam hiç durmadan nehir yataðýný tersine doðru kazar, kazar, kazar…Süre bitiminde Hz. Musa gelir bakar ki nehir tersine doðru akýyor.Ýsyan eder.”Nasýl olur?Ben senin peygamberinim ve duamý kabul etmeyip bu adamýn nehri tersine akýtmasýný saðlýyorsun.”Bunun üzerine yüce Allah þöyle buyurur: “Ya Musa! Sen bana dua ettin ve dilekte bulundun ama bu dileðinin olmasý için hiç uðraþmadýn.Diðer adam ise hem dua etti hem de durmadan çalýþtý.Söyle þimdi; hanginiz yardýmý gerçekten hak ediyor?”
Samimiyetlerinden zerre þüphe etmediðim halkýmýz her dem dua ediyor terör belasýndan kurtulmak için.Ama sadece dua yeterli mi?
Hisseye gelince; taþýn altýna elini koymazsan , kimse gelip senin için; kara kaþýn, kara gözün için taþý ortadan kaldýrmýyor.Uðraþacaksýn; taþýn altýnda elin de kalsa boynunda ilmek olmadan yaþayacaksýn.Deðmez mi?
Ayrýca baðýmsýzlýk karþýlýðý hangi hesap kabul edilebilir? Ne kadar para için baðýmsýzlýk feda edilebilir? Hem bu da farklý bir kölelik deðil midir?Yani paraya kölelik…Büyük devletler güya; yani sermaye devletlerden höd diyecekler diye ödümüz patlýyor.Bu durumda hangi baðýmsýzlýktan söz edeceðiz? Köleliðin birbirinden farklý yüzleriyle yaþýyoruz.
Komþumuzdan gelip canýmýzý ciðerimizi yakacak, fidanlarýmýzý kýracak, ümüðümüze çökecekler ama biz el gün ne der diye elimiz kolumuz baðlý yutkunacaðýz.Öyleyse baðýmsýzlýk nerde?
Tam baðýmsýzlýk ilkemize ne oldu?Bu vatan bizim, bu memleket bizim, bu canlar bizim,bu ölen-yiten- yetim kalan bebeler bizim.Bush amcam hangisinin acýsýný ciðerinde hissedebilir?
Býrakalým ekonomimiz dünyanýn en büyük yirmi ekonomisinden biri olmasýn, ÝMF’den Dünya Bankasý’dan alýnan borçlarla ereceðimiz refahý istemiyoruz.Daha yoksul olalým, kendi yaðýmýzla kavrulalým ama canlarýmýzý alamasýnlar, ciðerlerimizi daðlayamasýnlar, fidanlarýmýzý kýramasýnlar, YETER…
Sabýr taþý da çatlamakla kalmasýn artýk, patlasýn da ne olacaksa olsun! Kalbimize sokulan bu zehirli hançeri söküp atalým hep birlikte…
Saðlýcakla NALAN… 8.11.2007