Þiir sarhoþluðu:3

Yalnýzlýðým soyunup dökünüyor hece hece... Nerede býrakmýþtým aþk iklimini? Ýlk kim kanýma girmiþti? Hangi gece sabaha ermiþti? Nasýl sokulmuþtum koynuna anýmsamýyorum... Yalnýz bir tuzlu tat kalmýþtý tenimde onu unutmuyorum:

Bir köþesinden bakýyorum Ýstanbul’a. Ýnce nemli bir rüzgar savuruyor gönlümü bu sarhoþluða... Hangi köþesinde öpmüþtüm seni ilk, saat kaçtý anýmsayamýyorum. Bir yaðmur inmiþti peþimiz sýra onu biliyorum: ýslak

Bir dizenin elinden tutuyorum sisler içinden geliyor sesin. Onca yol, nice zaman, ne çok yaðmur geçti, seni yürüyüþünden tanýyorum ancak... aksak

Bir dizenin elinden tutuyorum, bir istanbul gecesinde kalbimden vuruluyorum. Kimse oralý olmuyor... Buðulu bir an kalýyor geriye...