Ýste, sana verilecektir; Ara, bulacaksýndýr; Çal ve kapý sana açýlacaktýr -Ýncil |
|
||||||||||
|
Bu gece konumuz yalnýzlýklar silsilesi olsun, ne dersin? Yine hayýr demezsin ki... Sen ki her þeye her zaman evet diyen, beni kýr(a)mayan güzellik... Hani hep derler ya insanoðlu yalnýz doðar, yalnýz ölür. Günler geçiyor, bitiyor. Ve her geçen gün bu kliþeleþmiþ lafa inanýr oluyorum. Ama içimden de bir ses "dur" diyor ýsrarla. Umutlar var diyor, umutlar ölmez diyor. Umutlarýn bu silsileye kendini kaptýrmadan çeker alýr ve götürür seni diyor... Bende nedense ona inanmak istediðimden olsa gerek ona inanýyorum. Oysa ki içim deðilde durumum bu silsileye çok rahat uyacak bir kývamda olmasýna raðmen... Peki bu umutlar ne kadar götürecek bu durumu, bir insaný, bu aðýr bünyeyi? Yine o içimde ki his diyor ki sorma bu soruyu kendine. Neden diyorum, hayat bu diyor. Geçiþtirme diyorum, hayat bunu gerektiriyor diyor. Peki diyorum, her ne kadar boynumu büksemde derin bir nefes alýyorum, bakýyorum dünyaya ve aðzýmdan çýkýveriyor "haklýsýn". Sonra o gidiyor, kaçamak yapýyorum kendimce ve düþünüyorum zihnimde... Umutlar cidden biter mi? Savaþtýrýyorum düþüncelerimi beklemediðim sonuç galip çýkýyor göðsünü gere gere... Kürsüye çýkarýyorum ve son cümlen ne diyorum? "Umutlar kara da olsa umuttur." diyor... Yüzümde ki tebessümü görüyor, bundan cesaretle son cümlenin ardýna son cümleler ekleyiveriyor... Umutlar nasýl biter, nasýl ölür diyor? Umutlar ölürse insanlar da ölür. Ýnsaný yaþatacak ne kalýr ki? Haz alýnamayan þu dünyada baþka ne(ler) mutluluk verir insana diyor. Gerçekleþmese bile aðýzda býraktýðý o tad yetmez mi diyor. Sýrf bunun için bile umud etmeye deðer diyor... Ýçimde ki hisse dönüyorum ve diyorum ki sadece haklý deðilsin önüne birde sonuna kadar haklýsýn demek istiyorum deyip uðurluyorum onu... Çünkü artýk bende ona ihtiyaç yok, ben zaten gerekene inanmýþým... Son bir paragraf tutuþuyor dilimde adeta çýkmak istercesine çýrpýnýyor. Umud et diyor, umud et... Yaþayacaksýn ve göreceksin... "Hakediyorsan" baþaracaksýn. Ýstiyorsan "mutlu" olacaksýn! Göreceksin bak göreceksin... Belki bir gün... Kim bilir?
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Erdal Hakyemez, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |