HER ÞEYÝMLE SANA GELECEÐÝM

               M.NÝHAT MALKOÇ


     Sana geleceðim…
     Göðümdeki yýldýzlarý tek tek topladý sevgi haramileri… Ayýþýðý çekti ýþýðýný karanlýk geceden. Bitimsiz bir heyula çöktü el ele gezdiðimiz þehirlerin üzerine. Hasretin sularý kabardý gönül ýrmaklarýmýzda. Hüzün saati sensizliði gösteriyor beklenen günün þafaðýnda. Masmavi göklerin en uzak köþesinde hayalin beliriyor. Gözlerin biraz nemli, kirpiklerin ýpýslak… Yüzündeki tebessümler yerini çatýk kaþlara mý býraktý ne? Ellerim ellerine uzansa da yetiþmiyor, mekân uzayýp gidiyor, ruhun kasvetini çoðaltýyor bir baþýna yaþamak… Düþlerim düþlerine yetiþmiyor. Rüyalarýmdan koþar adým kaçýyorsun. Kuruyor düþ pýnarlarým… Ýçimdeki yanardaðlar akýtýyor kýzgýn lavlarýný sevda atlasýnýn eteklerine. Deðmiyor umudun ve huzurun sýcak nefesi sýladan sürgün edilen gönlüme.

     Sana geleceðim…
     Beni sende yaþamak, kalan ömrümü ömrüne katmak istiyorum. Ýstemem ecnebi gözler eylesin sana nazar… Bütün gözleri senden uzak tutmak için önünde perde olmaya razýyým dünden. O zeytin karasý gözlerin nice þiire ilham kaynaðý olacak güzelliktedir. Gözlerinin derinliðinde kayboluyorum güpegündüz. Baktýðýn her nesneyi bahtiyar sayýyorum. Onlar ki senin gözbebeðinin asaletiyle þerefyâb oluyorlar. Gözlerin gözlerime deðince boþlukta akýyor zaman. Hissiyatým derbeder, yok mu senden bir haber?… Yokluðunda kahrolup ürperiyorum. Fýrtýnalar kuytularýmý yalayýp geçiyor. Þakaklarýma düþen aklara yanýyorum. Seninle geçen o mesut hatýralarý özlemle, minnetle anýyorum. Gönül tellerinden hüzzam besteler yükseliyor, naðmelerin ateþi ýsýtýyor bulutlarda toplanan yaðmur damlacýklarýný.

     Sana geleceðim…
     Ne zaman senden ayrýldým ki zaten!... Önümde, arkamda, saðýmda, solumda, dört bir yanýmda hep sen oldun. Görmedi gözlerim senden baþka þuh dilber… Yollarýmýn kavþaðýnda yine hep sen vardýn. Bütün yollar beni sana götürüyor. Oysa sen, sen benden uzaklaþýyorsun. Oysa nereye kaçarsan kaç, yaðmur olup üzerine yaðacaðým. Rüzgâr olup yanaklarýndaki ayva tüylerini okþayacaðým. En kýzgýn güneþlerde bunaldýðýnda bir buluta dönüþüp üzerinde serinlik niyetine nöbetler tutacaðým. Ayaklarýn deðsin diye toprak olacaðým yollarýna. Nazenin bir gül bahçesinde senin koklamaný bekleyen iri bir gül olup yolunu gözleyeceðim. Gökkuþaðýnýn yedi ana rengini, tuvalinde kullanman için ayaðýna getireceðim. Her yürek yangýnýnda gözyaþlarým yetiþecek sevda ateþini söndürmeye.

     Sana geleceðim…
     Dualarým belâlarýna set olacak, bir kalkan misali kuþatacak çepeçevre… Hasta gönlün þifa bulmasý için Lokman Hekim þifa iksirini kapýna býrakacak. Yakarýþlarým saadetin için dayanacak göklerin en kuytu yerine. Bir dilenci arsýzlýðýnda ve yapýþkanlýðýnda kapýnda dikileceðim her gün üç beþ kez… Bir temenna saflýðýnda utanmadan sýkýnmadan önünde eðileceðim. Gönül mahkemesinde hüküm senin olacak ilelebet… Vuslata giden yolda önüne serilecek kan kýrmýzý halýlar... Bu yolda direnenlere dair hüküm, senin iki dudaðýnýn arasýndan çýkacak. Leyla’yla Mecnun’u bile kýskandýracak yeni aþk halkalarý eklenecek sevda zincirine. Yalan ve ihanet prangalara vurulacak yürek payitahtýnda. Gönül dükkânýmýn kepenklerini indireceðim aðyarýn aþk ve muhabbetine. Sadece senin mülkün olacak yürek sancaðým…

     Sana geleceðim…
     Seni acýtan düþünceleri kovacaðým zihnimden. Bil ki sevda neferlerin kuþatmýþ gönül kalelerimi. Ben ki hiçbirine kurþun sýkmadan, direnmeden sana teslim edeceðim gönül mülkünü... Zira bu mülkün öteki yarýsý sendedir. Ýki yarýmdan oluþur bir bütün. Yarým öteki yarýma kavuþunca kýymet ifade eder. Paylaþmakla çoðalacaðýz seninle. Bahçesi sende, suyu bendedir bu mülkün. Susuz bahçe, bahçesiz su yarýmdýr. Deliþmen duygularýný salsan da üzerime bil ki sevginle sükût bulacak bu gönül. Var olmak için her þeyimle sana geleceðim.