Varla yok arasýndaki
ince çizgiyle deðiþir iklim-i hazanýn çehresi
bir bakýþýnla
nedir diyorum aþk...
gece gündüz
ve her þeyin zýttý sonra

nasýl anlatýlmalý bilemiyorum...
olmamýþlýðýn hezimetine bürünen
kifayetsizliðiyle
bir þair
haykýrýyor içimde
yüreðime dokundum ki;
adýndýr kitabem...

bir bilse gecene düþen yýldýz
içimdeki seni
ne hacet mukayese
aldýrma
ateþ-i aþký mukaddesdir
býrak
savursun bendeki külleri

kendimi unutmuþ gibiyim belki
çýkýp gelsem diyorum
adýmlarýmý sayarak
gittiðim yerlerden
hafifliðiyle su üzerinde yüzen bir yaprak
hüzünlü hep serenat
ki; ben
dokunmadan incinen bir
kalbin filizi
ve diðer adýmdýr tebessüm
öteki yüzünde...