Akan gözyaþlarýdýr ýslatan yastýklarý,
Sabaha kadar akar yaþlar
Özlemlerini, yalnýzlýklarýný býrakýr yastýða,
Hiç yaþanmamýþlarý, yaþanmayacaklarý savurur içinden
Güne kalan anýlardýr yürekte
Kýr çiçekleri solmuþtur artýk,
Güneþ eskisi gibi parlamaz,
Gökyüzü mavi bile deðildir,
Ayrýlýktýr aðlatan,
Ayrýlýktýr çiçekleri, güneþi, gökyüzünü solduran.
Hüzündür ayrýlýðýn içinde barýnan.

Tükenen sevgilerdir, kan aðlatan yürekleri,
Günlerce, senelerce akar yüreklerden kan damlalarý,
Kimse görmez, kimse duymaz onlarý
Gözlerin ýþýðý solmuþtur artýk,
Yaþam eskisi gibi deðildir, anlamsýzlaþmýþtýr
Hayalleri bile tüketir, yüreði boþaltýr,
Mutsuzluktur bunun adý,
Mutsuzluktur gözleri, hayatý, hayalleri solduran, yüreði boþaltan,
Ölümdür mutsuzluðun içinde barýnan.