Dünya çok deðiþti. Ýsimlerden baþka her þey deðiþti.

Ulaþmak için yürümekten baþka çare yoktu. Bir okka tuz için güneþ doðarken yola çýkýlýr, batarken dönülürdü. Yük sýrtta, belki de ayaklar çýplak gidilip gelinirdi. Ama yemekler tatlý ve zevkli idi. Azla doyuluyor doyulana hamd ediliyordu.

Bolluk geldi, kazanlar taþtý, çok yemek dert oldu. Aþýrý beslenme bela getirdi.
Bolluk geldi bereket gitti. Karýnlar þiþti, gözler doymadý.

Suçlu þimdi Ahir zaman oldu.

Okuyacak kitap, yazacak kâðýt yoktu. Okumak için ýþýk yoktu. Ama insanlar okudu ve okuduklarýný nesillere aktardý ve bildikleri ile amel etti.

Þimdi kitap bol, kâðýt çok. Okuyan az, anlayan kýt, anladýðý ile amel eden nadir.

Suçlu þimdi Ahir zaman oldu.

Ýnsanlar birbirine baðlýydý. Muhabbet vardý, yardýmseverlik vardý, dostluk vardý. Küçüðün büyüðe saygýsý inanýlmazdý.

Bugün kalplerde sevgi mührünü taþýyan neredeyse kalmadý. Komþusunu tanýmayan, kimin küçük kimin büyük olduðu anlaþýlmayan, sabýr nedir bilmeyen bir nesil yetiþti.

Suçlu þimdi Ahir zaman oldu.

Hayat deðiþti; bakýþlar, düþünceler, konuþmalar, dostluklar, emeller deðiþti. Her þey deðiþti. Deðiþmeyen yegâne tek unsur olan deðiþim bile deðiþti.

Sadece isimler kaldý, Ýsimler.

Dile gelse konuþacak Ahir zaman:


“Ýnsan ehil iken güzeldi her zaman
Bu gün fesada düçar oldu þimde na yapabilir Ahir zaman?”


Resulullah (SAV)’ýn zamaný zamanlarýn en hayýrlýsý, o nesil de nesillerin en hayýrlýsý idi.
Abdullah bin Mesud (r.a) diyor ki: Rasulullah (SAV) þöyle buyurdu:

“Asýrlarýn en hayýrlýsý benim asrýmdýr. Sonra onlarý takip edenler, sonra da onlarý takip edenler gelir.”

Bugün yaþadýðýmýz ortamda her þey ters gidiyorsa, þer giderek artýyorsa bu Müminlere suçu zamana atma hakkýný vermez. Bulunduðumuz kâinat bir imtihan yeridir nede olsa.

Ýlklerin gireceði cennetle en sondakilerin cenneti aynýdýr.

“Ademoðlu zamana söverek beni üzer. Zaman benim. Her þey benim elimdedir; geceyi gündüzü deðiþtiririm.” (Buhari –Müslim)



Ahir zamanýnda güzellikleri vardýr.

“Ümmetimden beni en çok sevenler, benden sonra gelenlerden, ‘Rasulullah (SAV) bir kere görseydim de malýmý ve ailem olmasaydý’ diyecek olanlardýr.” buyurmuþtur. Ahir zamanda da böyle bir sevgiyi yüreðine gömenler bulunabilecektir.

Zaman ne kadar ilerlerse ilerlesin kýyamete kadar Allah, her dönemde dinine hizmet edecek fideler yetiþtirecektir.

“Allah, dini için fideler dikecek ve onlarý dinine hizmetle þereflendirecektir.”
(Ýbni Mace, Ahmed)


Bizler bugün içinde bulunduðumuz zamaný kötülemeyelim ve öncekilerin daha þanslý olduðu gafletine düþmeyelim. Bahane bulamak bir hüner deðildir ve Müslüman’a yakýþmaz. Belki bizim nasýl düþünmememiz gerektiðini Peygamber efendimiz (SAV)’ýn þu sözü daha iyi açýklýyor:


“Ümmetim yaðmur gibidir. Baþý mý hayýrlýdýr sonu mu bilinmez.”

Allah (CC) Hepimize hayýrlý iþler yapmayý ve salih kullarýnýn arasýnda olmayý nasip eder inþallah.