O, beni alýp evine götürmeden önce üç kardeþim ve annemle birlikte büyük bir hangarýn ucra bir köþesinde yaþayýp gidiyordum. Annemizin babanýzdýr, saygýda kusur etmeyin, dediði kocakafa arada bir yanýmýza uðrardý. Akýllarýna düþtükçe önümüze yiyecek bir þeyler koyan hýrpani kýlýklý bir kaç adamdan baþka arayýp soranýmýz yoktu. Onu daha evvelden de birkaç kez görmüþtüm. Diðerlerinde oldukça farklý görünmüþtü gözüme.

Annemden kardeþlerimden ayrý kaldýðým için üzgün olduðumu söyleyemem. Þimdi bulunduðum yerde mutlu olup olmadýðý mý söyleyemediðim gibi... Mutluluk nedir bilmiyorum. Aslýna bakýlýrsa böyle karýþýk kavramlara kocaman kulaklarým arasýna sýkýþmýþ kalmýþ beynimi de yormak istemiyorum. Karným doydu mu, oynayacak bir þeyler buldu mu, bir de çok sýk olmamakla birlikte tüylerimi sürtüp býrakabileceðim sýcak bir beden, yalancýktan diþleyebileceðim, týrmalayabileceðim bir el oldu mu yetiyor bana.

Beni eline alýp üstünkörü okþadýktan sonra bir karton kutuya atmak istemiþti.
Celimsiz bedenimin ne denli güçlü kaslarla çevrilmiþ olduðunu bilmiyordu gafil. Kapaklarýnýn arasýndan zýplayýp kutudan çýktým. Saklandýðým yerden arada sýrada da olsa bana yiyecek bir þeyler veren kiþilerin yardýmýyla çýkarýldým. Yeniden onun sýcak avuçlarýnýn iþindeydim. Baþýmýza toplanan kalabalýktan saçma sapan öneriler geliyordu. Sonunda beni, içinde az önce beni içine koymaya çalýþtýðý karton kutu da olan bir yere hapsetti. Az sonra da içinde bulunduðum yerle birlikte hareket etmeye baþladýk. Miyavladým. Sesim þimdi olduðu denli güçlü çýkmýyordu.

Çok da umrumda deðildi nereye gittiyim. Annem kardeþlerimle birlikte bizi emzirirken yakýnda birbirimizden ayrýlmamýz gerektiðini söylemiþti. Minik patilerimin týrnaklarýný tüylerimin arasýna gömer annemin pek de verimli olduðunu söyleyemeyecegim memelerine bastýrýrdým. Annem annem diye bahsediyorum ama size daha onu anlatmadým. Benim annem sokaklarda sürtüp duran bildiðiniz kedilerden biriydi.

Bizi doðuracaðýnýzý anladýðýnda bula bula her yaný kötü kötü kokan o hangarý bulmuþ. Yiyecek ne bulmuþsa bulmuþ bizi doðurmuþ. Ben ayaklanýp da ortalýkta dolaþtýðýmda yiyecek bir þey bulamamýþtým. Annemin arada sýrada diþlerinin arasýna takýp getirdiði kuyruklu þeylere ise, yanaþmaya korkuyordum. Annem kýpýrdayacak hali kalmayan kuyruklu avlarýný önümüze atýverirdi. Henüz hafif hafif kýpýrdayan kuyruklarýyla oynamaya bayýlýrdým.

Kardeþlerimden ikisi, içinde yaþadýðýmýz hangar gibi kapkaraydý. Pek nazenin olan kardeþiminse tüyleri açýk sarý... Ben, annemin getirdikleri kuyruklulara benzemiþim. Sanrým bize hamileyken, annem onlara özenmiþ, yakaladýkça onlarý yemiþ. Beni onlardan nasýl ayýrt ettiðini halen anlamýþ deðilim.

Beni getirdiði yerde karanlýk bir yere kapamýþtý. Yukarlardan bir yerden sular damlýyorlardu. Yere çarpan her su damlayýsla kocaman kulaklarým seyirip duruyordu.

Onun, beni tanýmaktan ne kadar uzak olduðuna bir kez daha þahit olmuþtum. Üstelik bu seferinde kimsenin aklýna da uymuþ deðildi. Kocaman bir kabýn içine su doldurmuþtu. Üstünde baloncuklar uçuþan suya beni soktuðunda canhavliyle elini týrmaladým. Caný yanmýþ olmalý . Baðýrdý. Islanýp birbirine yapýþan tüylerime o baloncuklarý sürmeye çalýþýyordu. Kulaðýma eðilip bak cici olacaksýn kes sesini dedi. O anda dudaklarýnýn týrnaklarýmla yýrtabilirdim. Yapmadým. Beni o kabýn içinden çýkardýðýnda silkelendim. Bak ne güzel tertemiz oldun diyordu. Onun temizlikten ne anladýðý yanaþtýkça burnumun direðini sýzlatan kokusundan belliydi. Benim dilimle tüylerimi yalayarak yaptýðým þeydi temizlik. Tüylerimin yapýþ yapýþ ýslanmasý deðil. Ona inat ýslak tüylerimi yaladým. Günlerce tüylerim döküldü.

Kulaðýma eðilip Kamo diye baðýrdýðý günden beri beni yanýna çaðýrýrken bu sözcüðü tekrar ediyor. Oysa biz kedilerin evrensel caðrýlmaya yöntemi var. Gel pisi pisi demesi onun yanýna gitmeme yeter.
     
Yeni yerimde yemekten yana derdim yok. Diþlerimin arasýnda kýkýrdatarak yediðim bir þeyler veriyor bana. Bir kabýn içine koyduðu kuma soktu beni . Belli ki bana tuvaletimi yapacaðým yeri göstermeye çalýþýyordu. Ben, inatla onun üstündeki tuþlara parmaklarýyla vurup durduðu kapaðý açýlmýþ kutu görünümlü kara þeyi koyduðu masanýn altýna tuvaletimi yapmaya devam ettim. Gün boyu o masanýn önüne çektiði sandalyede oturup duruyordu. O kara þeyin tuþlarýna basarken sanki dünyanýn en önemli iþini yapýyordu. Gözlerini kara þeyin parlak beyaz camýna dikip tuþlara parmak uclarýyla vurup duruyordu. Benim tuvalet olarak masasýnýn altýný seçtiðim için alýnmýþ gibiydi. Kum dolu kaba yaparsam pisliðimi, rahatlayacaktý. Biliyorum. Onu umutlandýrmak için kabý kokladým, kokladým... Masanýn altýna pislemeye devam ettim.
     
Alýþtýðýmdan olacak kokuyu burnuma eskisi kadar kötü gelmiyordu. Koltuðununaltýna burnumu dayayýp hýrýltýlar çýkararak uyuklamaktan büyük keyif almaya baþlamýþtým. Hazdan gözlerimi yummuþ, etli parmaklarýmýn ucundan minik hançerler gibi çýkan týrnaklarýmý etine batýrýyor, caným çektikçe beni okþayan ellerini hafifçe diþliyordum. Hiç de canýný yakmayacak þekilde yaptýðým bu hareketler onu kýzdýrýyor, beni bulunduðum yerden aþaðý atýyordu. O týrnaklayýþlarýn, diþlemelerin bir ayinin vazgeçilmez öðeleri olduðunu anlamýyordu.

Çoðu zaman tek baþýmaydým. O beni býrakýp gidiyordu. Güneþ yüzünü göstermeden gittiði günün ardýndan iki üç güneþ dönümü gelmediði oluyordu.

Artýk onu daha fazla üzmemek için kum kabýna beceriyordum. O, giderken kum kabýnýn yanýndaki üç gözlü tasa o çýtýrdak þeylerden koyuyordu. Her gün için ayný miktarda yiyeceðimi hesaplýyordu. Bunca gün bir arada olmamýza karþýn hala beni tanýmamakta israr ediyordu. Dönüp de geldiðinde çokcasý o çýtýrdak þeyleri bitirmediðim oluyordu. Caným çekmiyordu. Yapayalnýz kaldýðým günler boyu onun ayaðýndan çýkartýp attýðý garip kokulu þeylerle oynayýp duruyordum. Karnýmýn ortasýna yatýrýp durduðum sönüp gitmiþ ayak parçasýný tekmeliyor, diþliyor... Onunla birlikte yuvarlanýp duruyordum.
     
Yanýmda sarý tüylü nazenin kardeþim olsa ne iyi olurdu. Onun ambar tozuyla karaya çalmýþ tüylerini yalardým. O da benim garip kokulu tüylerimi... Benim o baloncuklu suya soktuðundan beri tüylerimi yalamaya kalktýðýmda içim kalkýyordu. Tüylerimin yaþadýðýmýz ambarýn kokusuyla tütsülü olduðu günleri özlüyordum.
     
Onun kardeþimi alýp getirmesini istiyordum. Kardeþimin sarý beyaz, tüylü bedenini sarý gözlerini gözümün önüne getirmeye çalýþýyordum. Zorlanýyordum. Onu düþüncemde canlandýrýp, yanýma çaðýrýyordum. Biliyordum beni evine alýp getiren O, akýlsýz adamýn yanýna yanaþsa, bacaklarýna sürtünse onu alýp benim yanýma getirecekti. Onu düþüncemle yönlendirmeyi denedim. Bunu baþarmayý umuyordum.
     
Aklým takýlýp kaldýðý yerde gözlerimin kendiliðinden kapandýðýný anýmsýyorum. Hangarýn derinliklerinden homurdanarak, boynuzlarýný yere sürterek ilerliyen, kýsa tombul tekerli kocaman þeyin acý acý haykýrýþýna uyandým. Kara kardeþlerimden birinin parçalanmýþ bedeni yere yayýlmýþtý. Etrafýný saran kardeþlerimin kirden, pislikten solmuþ tüyleri, cýlýzlýktan, kemiklerini bir torba gibi sarýyordu. Zapzayýftýlar. Annem de herzamanki gibi kurumuþ kalmýþ haliydi. Kardeþlerimle ayný batýmda doðduðumuza bizi bilmeyen biri kesinlikle inanmazdý. Ben onlara göre çok daha cevandým. Nazenin kardeþimin gözlerinin kenarýna kara yaðlý sürmeler birikmiþ gibiydi.
     
Kuyruðumunun bitim yerine bir ok saplanmýþ gibi silkindim. Tüylerim kabarýp kalkmýþtý. Dilim damaðýma yapýþmýþtý. Aðýr aðýr kum kabýmýn durduðu yere ilerledim. Üçlü kabýn önünde isteksizce durdum. Caným hiçbir þey yemek istemiyordu. Damaðýmý daðlayan dilim aðzýmýn içinde büyümüþ kalmýþtý. Kenarlarý týrtýklý su kabýna yanaþtým. Dilimini çukurlaþtýrdým. Kabýmdaki suyu yudumlayacakken içim bunaldý. Dilimin ucuyla yerde birikmiþ su damlarýný süpürdüm.
     
Aklý aklýma uymasa da koltuðunun altýna yanaþýp hýrýdayarak uyuyabildiðim biri olduðu için þanslýydým. Her ne kadar ben bunu ona önem verdiðim yapýyordumsa da onun oturup durduðu masanýn altýna pislemekten vazgeçmekle iyi etmiþtim. Artýk onun koltukaltýna ýslak burnumu sokup uyurken týrnaklarýmý oturduðu koltuðun koluna hafifce batýracaktým.

2007