Mor zambaklar ellerini havaya kaldýrýr
Keder içerisinde kalýr bedenleri kývranýr
Çakallar kuþlarý kanatlarýndan yakalar
Bembeyaz bulutlar kirli kanlara bulanýr

Kan yaðar merhamet dilenenlerin üstüne
Bütün yapraklar kararýr zambaklar ölür
Yer ve gök titrer güzelliðe çirkinlik karýþýr
Kan yaðar merhamet dilenenlerin üstüne

Siyah güller ak güller daim renksiz kalýr
Kara kýþtaysa turuncu açar nar çiçekleri
Sen ipince bir dalsýn baþýnda kavak yeli
Uyu sevdiðim serçe kuþlarý ötsün sana

Bir serinlik dolar her akþam rüyalarýma
Derede çakýl taþlarý saflýðýný hatýrlatýr bana
Gülüþünde masal kuþlarý beyaz kanatlarý
Rüzgar senle öpüþürken ruhumu uçurur.

Kan yaðar merhamet dilenenlerin üstüne
Öyle sevdim ki seni ölürüm gülümsesen
Toprak daðlardan sel gibi koparak gelir
Duygular yüreðimden can vere vere gelir

Ben aðaçlara, dallara tutuna tutuna çýkarým
Seni meyvelerin kekremsi tadýnda ararým
Yapraklar ellerinle doldurur dünyamý ansýzýn
Titrek, ürkek bir duyguyla hazanýný yaþarým.