AÞK VE GÜN
O gece iki isteði oldu. Yýldýzlara baktý ve ikisi de umarsýzca saða sola kaydý. Benin bildiðim , yýldýzlar yuvarlandýktan sonra dilekler gökyüzüne savrulurdu. Poyraz ise bugün kendisinden beklenilmeyecek kadar sert esiyordu. Yaz olmasýna raðmen kumlar , kutup yýldýzýndan birine maðlup olmuþtu. Ýnsanoðlunun içindeki su sýzýntýsý , kurumuþ olan bedenlerine yardým etmeye çalýþýr þekilde kendini kumsal denizlerine vuruyordu.Güneþ mi , yoksa ela gözler mi? Her ikisine de baktýðýmda ayný acýya teslim oluyor ve gözlerimi bir yerlere kaçýrma isteðim bahsettiðim acý ile birlikte ruhumdan uzaklaþýyordu.Ýçimdeki küçük fýsýltýya hakim olamayarak , düþüncelerimin üstüne bir tutam yalvarýþ yerleþtirdim.Gözlükleri poyrazdan gelen kumlarý gözüne kaçmasýný engellese de yalvarýþlar poyrazýn bir an yavaþlamasýyla açýða kavuþmuþtu. Gözleri , poyraz akþamýna beþ on dakika kala yalvarýþlarýma ses getirmiþti. Güneþ battýðý yerde artýk daha ela yükselecekti ve alçalacaktý.Günün ela’ya bakan yüzünde doðan yeni bir çocuk vardý ve ona anlatýlacak olan þeyler.Aþk , doðan yeni bir çocuk kadar asildi aslýnda.Büyütmek , sevmek için feda edebileceklerimiz yanýnda kaybetmek , küskün kalmak için yaptýklarýný bir kere olsun tartýya koysana!
Gün , doðan günden bir adým geride zamanlarý seyrederken , yeni bir evlat büyümüþtü kalbinin ve kalbimin derinliklerinde… -Aþk ve gün-
Ve ertesi gün , çocuðun bir gün daha büyümesi gibi çoðalttým seni ruhunun sadeliðinde.Sonra sadeliðinde sesini dinledim.Bahsedilen sessiz gemiler kadardý yalvarýþlarým ve boðazýma düðümlenen sözler vardý .Ben bir var oluþ savaþçýsýydým, var olmak için engellere ve engebelere boyun eðemezdim.Bu hem poyraz gecelerine hem de seni tanýdýðým ilk gün yüzüne haksýzlýk olacaktý.Kaybetmek mi?
Poyraz rüzgarlarýný arkana al ve benden sadece istediðini dile … Bunu yýldýzlarýn süzülmesinden önce yap ki –Aþk ve gün- kadar , aþk ile yaþadýðýn gün kadar kaybettiðin þeylerin anýsýna sorulara cevapsýz kalalým.
Aþk , sorularýn cevabýndan kaçmaktý benim limanýmýn sularýnda , ona sahip olmak için o gece iki isteði oldu:’’-Aþk ve gün’’ – yok olduðunu sandýðýn günler artýk kapýlarýný çalýyor, kapýyý açtýðýnda karþýna ilk ben çýkacaðým ve ‘’poyraz bugün ne kadar da sert esiyor deðil mi?’’ diyeceðim.