ÖLÜMÜN ÞAÝRÝ MEHMED-Ý NEJAT'IN ÖLÜMÜ
Artýk bu sondu bitti be kýzým
Nice satýrlar nice defterler doldu taþtý
Sana yazdýðý þiirlerle
O da anladý yazacak biþey kalmadý

Titredi kalemi Ölümün Þairi'nin
Dedimya kalmadý artýk yazmak için sebebi
Birtek sen vardýn onun için ezelden ebedi
O seni sevdiði kadar kimseyi sevmedi
Seni þiirlere sýðdýramadý anlata anlata bitiremedi
Ölümün Þairi dün gece ansýzýn ölüverdi

Bunu yalnýz melekler bildi
Sensizlik onun sonunu getirdi
O senin hayalinle yetinemedi
Seni adýna bir çizik çekip bitiremedi

Yapamadý iþte adýný yazarken eli titredi
F harfinden sonrasýný getireedi
O son nefesinde bile seni istedi
''Aðlamak boþaymýþ arkamdan aðlama sus'' dedi

Bir Nejat kaldý Ölümün Þairin'den
Birde çerçevesi kýrýk bir resim kaldý
Seni anlattýðý '' Boþluk''adlý þiirinden
O artýk bir efsane oldu uçtu göðe yerden
Her zaman dediði gibi
Bir dörtlük kaldý Ölümün Þairin'den

Derki o
Birgün terkedip gidersen beni
Sebebi boþ bir neden
Kaplar bu aciz vücudumu
Ölüm kadar beyaz bir kefen

Þair bir nefeste söyledi bana bunlarý
Benim gibi sevme birin i gördün bana olanlarý
Benim gibi seversen düþünmessin geride kalanlarý
Allah büyüktür baðýþlar benim gibi kullarý
Kollarýmda geçti þairin son anlarý

Sonunda hayalini yazdý göðe
Kalmadý içinde yaþayan bir hücre
Niye Ölümün Þairi derlerdi bilirmisin bu garibe
Çünkü seni görünceölürdü bin kere

Bir koridor idi þairin son duraðý
Durdu orda aðladý bayaðý
Biran düþecek gibi oldu tökezledi ayaðý
Anladý artýk kalmadý birþey yapacaðý
Hiç düþünürmüydü o
Son nefesinde senden ayrý kalacaðý

Onun için Ölümün Þairi demiþler boþ
O sensiz içmeden sarhoþ
Artýk aramýzda yok sebebi sen
Dünyayý yýkardý bir kere SENÝ SEVÝYORUM desen
Öldürdün onu mutluluktan coþ
Onun için üzüldüm desende boþ

Onu anlatmaya kelimeler yetmiyor
Sonunda anladým
Ölümün Þairi olmak böle biþry oluyor
O kapkara gecede bir yýldýz gibi doðuyor
Dediðim gibi o son nefesinde bile seni soruyor
Seni ilk gördüðü koridorda bir mezar duruyor
Kýrýk dökük bir mezar taþý üstünde
Ölümün Þairi Mehmed-i Nejat yazýyor...