Bir deliyle baþederken, yapýlacak en mantýklý þey normal rolü yapmak. -Herman Hesse
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Ýnsanýn insana kýydýðý ve adýnýn hiç bir tutanakta cinayet olarak anýlmadýðý bir soykýrým! Yüzlerce insan gömülüyordu ayný anda, birbirinden habersiz ve hep ayný kuyuya... Ve zaman istiyordu mizan. Kul kendine yenildiðini ve kendini kendine düþman edenin yine kendisi olduðunu anlayýnca uyanýyordu derin uykudan. Þimdi sen say ki uyandým, üstüme son toprak serpilirken.. Uyandým ve vazgeçtim gömülmekten! Bir acýyý kanayan yerde vurmanýn en iyi yoluymuþ acýyý yaþanmamýþ saymak. Oysa yataðýndan söktüðü kýrýntýlarla büyürmüþ ýrmak... . . . Bir yerlerde bir hata vardý, evet! Sende ya da bende.. Nedeni her neyse güzeldi, acýya gömüleceðimi bildiðim bu sona seninle el ele koþmak bile.. Sonrasýný biliyorsun, ayný hikaye ; Ayný çarpýntý baþlýyor önce, sonra kan kaybý... Belki iç kanama fark etmediðin ama gözünün önünde. Yine de devam ediyor hayat. Sevgilinden ayrýldýn diye izin vermiyor hiç bir patron, ya da otobüsler durmuyor önünde. Geç kaldýðýn, mide kramplarýn, kýrmýzý ýþýkta duramayacak kadar tahammülsüz oluþlarýn kimseyi baðlamýyor mesela. Anlayacaðýn hayat, nasýl býrakýyorsan bir seviye koþarken, döndüðünde de aynen öyle... Bu yüzden sýfýrdan baþlayamýyor insan terk edilirken. Bilirsin, takvim bile acýr üzerinden bir sayfa kopartýlýrken.. Zamana ihtiyacým vardý. Yanlýþ anlama, senin ihtiyaç duymayacaðýn bir zaman! Tüm yolcularýn bir yerlere gittiði istasyonda bir baþýna kalmak gibi, tren gelmeden ayrýlamýyorsun o duraktan... Dediði gibiydi aslýnda; "Sadece 'sevilmek' harekete geçiriyordu donmakta olan bir kalbi. Ve hýzla çarpan bir kalpti her seferinde, dünya üzerindeki onca güzel þeyin sebebi. Yani, sýzlayan yerinden sevmeye baþlamalýydý bir insani. Sevdiði kadar sevilmekti zaten bir acýnýn yara bandý." Kýsacasý ; Tükenmiþti bantlarým ama yaralarým hala aðýrdý... Þimdi sen "unut!" diyorsun içinden.. Oysa yok olmak deðil midir unutmak! Yaþam bile ne evrelerden geçer yok olurken. Yani demek istediðim, O an benim! Ne kadarý sana aitse bir zamanlarýn inan o kadarý da benim.. "Unutarak eksil" diyorsun, neden? Ne yapabilir bana bir zamanlarý anýmsamak, her þey için bu kadar geç kalýnmýþken. Acýdan korkmuyorsa yürek alýþkanlýklarýn önemi ne ? Herkes unutuyor diye, herkes gibi olamaz ki her seven... Kaldý ki, unutmadým! Hiç bir þeyi vedahi hiç kimseyi... Bir düþün, sen neleri silebildin geçmiþinden? Þimdi, senin o geçmiþten bir farkýný söyle bana ve bir yolunu göster silmenin Ankara yolunda sýrýlsýklam kalan o adamý, mesela... Almadýðýn Rulokat, hiç yapamadýðým tavuk göðsü.. (- Hatýrlýyorum, hemen ardýndan tüm tavuklar gripten öldü...) Aslýnda bilmiyorsun, þehir öldü! Kentler, insanlar ve nefes alan her þey... Yapsaydým ne deðiþirdi... Eminim, Hiçbir þey! Sonra nevresim... Simdi bunca üþümem bundan mý dersin? Hayýr! Þehir soðuk. Ya da öykünüyorum yaþamaktan. Kutuplarda arýyorum kaybettiðim her þeyi. Anlayacaðýn namaz için bile þans sunarken yaradan, "Sensiz gecen günlerin kazasý yok be sevgili!" . . . Bugünlerde fazla düþünmüyorum aslýnda ; dünü, bugünü ya da tüm bunlarý kapsayan hiç bir þeyi. Nefes alan herhangi bir canlý gibi varoluyorum yaþamda. Yarý ölü yarý diri yasýyorum yani... Tüm bu hallerin sebebi senden mi? Hayýr! Ancak deþilen yara kudurtur buz tutmuþ bir kalbi! Sen elinde neþter, savurgan kelimelerle vuruyordun hep ayný yeri. "Daima ve sonsuza dek" ne demekti ? Kopmuþ muydu kýyamet ? Deðilse neydi ? 'Bu iliþkinin Tanrýsý’ sendin yani, öyle mi ? “Kop” dedin! sûra üfledi aþk. Bir çýðlýk içimden, sonra bir deprem. Denize karýþtý her þey... Lütufla gelen kul, Tanrýya hesap sorabilir mi? - Þizofreni bir yalnýzlýk.. Kimsenin içinde yer almadýðý, inadýna kalabalýk! ... Öyle gittin... 13. katýndan gülümserken þeytan bir kentin... Gelsem, titretir miydi dizlerimi gözümdeki yaþlarý senden gizlemek! Mendil taþýmýyordum. Omzun yoktu. Nicedir aðlamýyordum üstelik. Unutmuþ olabilir miydim nasýl bir þey olduðunu? ...ve sessizlik... Kabir azabý daha mý huzurluydu? Ya da kotu bir benzetme mi oldu bu? . . . Saat gece yarýsý.. Yarýn baþka bir gün olacak.. Bu sefer inan, çünkü güneþ doðacak!.. Otobüslere kýzmayacaðým, sabredeceðim ýþýklarda, hatta baðýrmayacaðým mendil satan o çocuða.. Belki daha çok çalýþacaðým.. Hedeflerim olacak. Kývýrarak ucunu en derin yerine gömeceðim aþký, hiç kullanmadýðým o tek dosyanýn. Sonra, küsmeyeceðim kente. Daha çok dua edeceðim, bugünlerin geçeceðini düþünerek.. Format atacaðým, þuurumu kapatacaðým anlayacaðýn.. Yeniden doðmak mümkün mü? Mümkün.. Ben yapacaðým! Ve inanmayacaksýn, buna yine senden, yani bu yazýdan baþlayacaðým.. Göndereceðim önce, sonra bekleyeceðim.. Kendimi dinleyeceðim öylece.. "Ne deðiþti?" diyeceðim "..hala acýyor mu yaran ?" Sessizlik oluncaya dek cevabý býkmayacaðým.. Utanmayacaðým üstelik; Tüm bu yazýlanlar kalbinde bir yere dokunuyorsa þayet, içimde o yeri arayacaðým...
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Beste Sultan K., 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |