Hiç tanýmadýðýnýz birisini özlediniz mi? Hele günden güne özleminizi büyütmeyi denediniz mi hiç...
Vuslat'a özlem benimkisi...
Onun kokusunu, yüzünü, bakýþýný, parmaklarýný özlüyorum. Ve özlüyorum O'nu içimde; kýzgýn bir kor var, yakýyor beni belki de hiç tanýþamayacaðým onunla... Ama hemencecik kötü düþünceleri atmak istiyorum zihnimden... Dimaðýmda sadece vuslata dair güzellikler kalsýn istiyorum...
Meleðim, diyecektim sana vuslatým...
Babanla birlikte oturup seni seyredecektim, geceleri ansýzýn uyanýp nefes alýþýna kulak kesilecektim ve bazen seninle birlikte bende aðlayacaktým. Ömrümün bütün ilklerini seninle birlikte yeniden yaþayacaktým ilk fotoðraf, ilk banyo, ilk gülümseme, ilk kelime ve ilk adýmlar gelecekti yavaþ yavaþ...
Seninle büyüyecektim!
Sevdiðim þarkýlarý dinletecektim sana ve en sevdiðim þiiirleri okuyacaktým ninni edasýyla sonra büyüyecektik þiir okuma,þarký söyleme sýrasý sana geçecekti.
El ele dolaþacaktýk bir bahar günü ormanda belki bir ceylan göz kýrpacaktý bize ve bir ürkek tavþan hýzlýca kaçacaktý bizden.Neden kaçýyor anne?diyecektin.Ben çok iyi bildiðim yanýtý nasýl verecektim sana?? "Bizden kaçýyor korkuyor insanoðlunun bir kötülük yapmasýndan" diyemeyecektim!!! Muhtemelen oyun oynuyor derdim, zamanla anlardýn oyunlarýn herzaman güldürmediðini.
Vuslat olacaktý ismin...
Vuslata daha var bebeðim henüz sana ait ilk hücre bile yok. Dilerim bir gün güzel bir þekilde kavuþuruz ve benim vuslata dair yazýlarým devam eder...