önce sevgin vardý
yüreðimde yerinde duramayan
karþý konulamayan...
sonra sesin geldi kaýlarýn pencerelerin ardýndan..
gözlerin vardý karanlýða nisbet ýþýl ýþýl..
saçlarýn vardý yaðmurda sýrýlsýklam...
kurur muydu acaba bir sarýlsam..
ellerin vardý üþümüþ,
ellerimde ýsýttým..
çeliþkiler vardý içinde,sevgime kattým...
güzeldi seninle olmak
yürek sýcaklýðýnda bir fincan nescafede yakalamak mutluluðu
ve gözlerinde yüzerken bulmak ,
baþka hiçbiryerde bulamadýðým huzuru.....
baþýn vardý tutkulu gözlerinin yuvasý,
ve göðsüme yasladýðým...
sözlerin vardý benden bile sakladýðýn...
düþlerin vardý
hayallerin vardý bilinmeyen
ama hissettiðim...
ve yüreðimden çýkan yollar vardý her seferinde sana gittiðim,
bana geldiðin....
yorgundun..
gözlerin yenik düþüyordu gecenin karanlýðýna...
uyudun yanýbaþýmda......
sen uyurken,
ben gözlerimi bile kýrpmadým..
seninle dopdolu bir geceyi
dipdiri yaþayabilmek için..
sen uyurken ben saçlarýnla oynadým
hiçbir telini dahi atlamadan.....
yanaklarýný okþadým..
sen uyurken ben nöbet tuttum yanýbaþýnda;
kötü kabuslarý düþlerinden kovabilmek adýna..
sen uyurken;
ben teninin tuzlu suyundan çay demledim kan çanaðý gözlerimde,
ellerimi ellerine sürdüm ellerinden içtim..
sen uyurken;
ben soluk alýlþlarýný saydým...
keþke derinden çekilen bir nefesle yaþanabilseydi
ve
nefesin ben olsaydým...