Bir rüzgardýr yaþamak gelip geçici.
Sürüklenirsin peþinde,
Dalýndan kopmuþ,
Kurumuþ bir yaprak gibi.
Bazen köhne bir meyhanede,
Durdurmak istersin zamaný.
Peþ peþe kalkan kadehlerle,
Bir esriklik çöker üstüne.
Acý, tatlý nice anýlar,
Dizilir gözlerinin önüne.
Aðlarsýn,
Göz yaþlarýnda boðulursun.
Aðladýðýný sezer,
Senin gibi dertlinin biri.
Gelir yanýna çöker,
Ahlar vahlar içinde.
Terkedilmiþliðini anlatýr sana.
Hiç yaþamadýðý
Ama,
Yaþadýðýný sandýðý,
Aþklarýný anlatýr bir, bir.
Sen de dökersin içini ona.
Rahatlarsýn.
Böyledir bu meyhane dedikleri.
Kadehler boþalýr,
Sigaralar biter paketlerde,
Mezeler tükenir.
Biter mi dertler?
Bitmez.
Meyhanenin kapanma saati geldiðinde,
Vedalaþýp ayrýldýðýnda,
Dertlerinle baþ baþa kalýrsýn yine.
Bir rüzgardýr yaþamak,
Anlatýlmaz acýlar içinde.
Bu gün nereye savrulursun,
Yarýn nereye bilinmez.
Yeni bir aþkla,
Umutlar yeþerir gönlünde.
Dünyaya yeniden gelmiþ gibi olursun.
Gülersin o aðladýðýn günlere.
Hiç bitmeyecekmiþ gibi,
Uzayýp gider o mutlu günler.
Bir ihanet rüzgarý eser delice.
Koparýr seni kökünden.
Alýr götürür yine
O eski acý dolu günlerine.
Bir rüzgardýr yaþam,
Anlaþýlmaz acýlar içinde.