Darmadaðýnýksýn!!
Kitaplar, fotoðraflar, giysiler, ders notlarý arasýnda darmadaðýnýksýn! Odan gibi ruhun; derslerindeki yüksek notlara tezat, hayat derslerinden bütünlemedesin! Bütünleyemedin...kendini...Hadi topla yüreðini!
Toparlan! Sen ve eþyalarýn..
Hadi, sýðdýr kendini bir bavula ve düþ’elim
yola
Hadi düþelim!
Düþe!

Ýki kazak, bir pantolon, diþ fýrçasý, tarak, bir kitap (kendinden sýkýldýðýn anlar için), yürürkendinleyenadam ve aparatý, para, paso...bir de kendini aldýn mý tamamdýr!

Ve unutmadan!!
Telefonu unutmalýsýn!


Ve son bir” mesaj” kaygýlý cümle düþtü telefonunun posta kutusuna, evden çýkmadan az önce:
“seni sevmemi engelleyemezsin”

içimdeki sesten ileti:
“genel sevi dersinden pekiyi ile geçerken sevinin lal halinden sýnýfta kalan biri o! Engelleyemez seni. Onun engelleri kendiyle”

içimdeki ses:
oysa ne çok olmuþtu ben bana küseli
Ben kendimle dertleþmeyeli,
barýþtýk mý yoksa?

Dýþýmdaki ses:
“Bana bir bilet lütfen, cama bakan”

ses(siz):
Bir bilet; düþ’lerime bakan
Düþ’üncelerime bakan
Aydýnlýðýma cam önü, karanlýðýma koridor tarafý olan bir bilet
Ben bana barýþmamak üzere küsüp gitmeden