Vakti gelmiþtir belki o hazin sonun… Ondandýr belki huysuzluðu yüreðinin. Ne dersin? Baþaramadýk mý? Oysa neleri gömdü yüreðim, neleri görmezden geldi.. Anlýyorum ki insan bile bile kör olmayý tercih edebiliyormuþ. Yoksa hangi akla hizmetle sana boyun eðdirirdim sevdamý! Farkýna varmadan ne çok zarar vermiþim sana! Bu kadar sevilmeyi kaldýrýr mý bir beden, hak eder mi bir insan? Gerçek sandýðým dünyamýzýn en büyük yalanýymýþ varlýðýn. Öyle ya sözlerinde… Ertesi günlere neleri býraktýysam þimdi piþmanlýðýnýn utancý var gözlerimde… Canýmýn acýdýðý muhakkak! Olacaktýr o kadar… Ah birde þu kalp aðrýlarým olmasa! En çokta canýmý sýkan o aslýnda, adýný fýsýldayan ne varsa bir bir attým yaný baþýmdan… Þimdi baþýmý yaslayýp bir duvara, güvenmeden uyumayý öðrenmeye çalýþýyorum… Kolay deðil, korkularým var… Bir kere daha düþmekten, bir kere daha canýmýn acýmasýndandýr. Gözümden düþtün ya yüreðimden de adýn silinir þimdi! Sevgi adýna ne varsa hayatýnda kaybetmemen dileðiyle… Ben yeni bir deftere baþladým ve biten defterimin son sayfasýydýn sen!..