Sen giderken bir elveda demesen de
Hiçbir gecende terennüm etmesen de
Bana yalnýzlýðýmla zindaný yaþatsan da
Sokak aralarýnda zavallýlýðý koklatsan da

Sensizlik hengâmesini yaþamak vurgunsa
Daha fazla yol kat etmem bir zorunluluksa
Duyduðum her nefeste elini uzatmasan da
Kaldýrým taþlarýnda benliðimi kaybetsem de

Çýplak gözlerinle bana hiç nazar etmesen de
Takatsiz býrakýp, melalinle yalnýzlýðý seçsen de
Uzayan þu yollar zamaný dondurup bitirmese de
Hayat her haliyle dar gelse, iple nihayetlense de

Hiçbir zaman bir elveda edemeyeceðimi bilsem de
Her zaman zikredeceðim, terennümüm tek seninle
Vedaým yalnýzca kendimle, sen sitem etme kendinle
Bir gün bilinmeze gömülsem de, hiç zikretmesen de

Kuruyan topraðýmda bir fidan katiyen yetiþmese de
Haþarat her yanýmý fütursuzca ihata etse limelese de
Sen ola ki hiçbir zaman üzülme, aþk demindeysen de
Yüreðinde ince bir sýzý bulunmasa, kahkaha atsan da

Bir an yalnýzlýðýnda, dinlediðin bir þarkýda dahi ezanda
Yalnýzlýðýn her katresini yaþasan da, beni hiç hatýrlama
Sevdanýn biçareliðe mahkûm býraktýðýna sen hayýflanma
Dünyanýn faniliðine her ne kadar inansan da aþksýz kalma