Kapattým ömür billâh kapatacaðýmda
Ne esen yele ne de yaðmur damlasýna
Sarýlmayacaðým, sinemi açmayacaðým
Aþk için asla bir umuda kapýlmayacaðým

Islansýn her yerler, hatta korunan perdeler
Rüzgârýn hiddetiyle raks eden nice ümitler
Derbeder gönüller, bir türlü sevilemeyenler
Çaresizliðe mahkûm edilen zavallý divaneler

Ne kaldý sanki yaþanacak þu minval ömürde
Soldurulan bir güllerde, gönüllerde yeþerende
Sana hasret nice ümitlerde, bilinmez kiþiliðinde
Mahkûm ettiðin çaresizliðimde, gecemde seninle

Býraksa yýldýzlar, açsa ki hazanda bigane bahar
Aðustosta yaðsa kar, çölleri sel alsa yaðmurlar
Karanlýk hücrelerinde mahkûm býrakýlan umutlar
Þiirler yazsan da, bir silinmezi romanlaþtýrsan da

Kapýlar çalmayacak artýk yaktým onu umutlarýmda
Duvarlar boyanmayacak kazýdýðým bahtsýzlýðýmda
Yarasalar mekân tutacak karanlýðýn hengâmesinde
Zavallý hiçliðim, derbeder kimliðimle nihayetlenecek