Ýnsan bazý þeyleri öncen hissediyor sanki. Yoksa bu þarký mutlu günlerimdeyken de canýmý böylesine yakamazdý…

Ýstiklal’ de yürüyordum. Yaðmur yaðýyordu. Ben istiklal de yürürken yaðmur yaðýyordu. Geride býrakmýþtým sevgiliyi. Nasýl kalbime saplanýyordu ayrýlýk. Her zamanki sahne; binip giden o olmuþtu taksiye. Köhne bir büfeye girip ‘davidoff’ istedim bir paket. Yok yok iki paket olsun dedim. Mor bir çakmak aldým bir de. O günün anýsýna. Camlarý mor olan güneþ gözlüðümü çýkaramýyordum gözümden. Aðladýðým belli olmasýn istiyordum. Ýþin özünde sigara aldýðým büfecinin ‘sizi üzmüþler galiba hanfendi?’ cümlesini kurmasýna kadar aðladýðýmýn fark edildiðini de düþünmemiþtim. Uzattýðým yirmiliðin üstünü beklemeden, bekleyemeden dýþarý attým kendimi. Yavaþ esmeyen rüzgar damlalarýn yüzüme daha sert çarpmasýna neden oluyordu. Sigaramý yakmaya çalýþýyordum, rüzgar izin vermiyordu. Hayli uðraþtýktan sonra çekebildim ilk nefesi. Tad vermedi, almadý içimdeki burukluðu. Nereye gittiðimi bilmek istemiyordum. Zaten kýzmýþtým da kendime. Nasýl bu kadar umut baðlamýþtým bu alt tarafý kaðýda sarýlmýþ olan tütüne acýlarýmý dindireceðine dair. Nedense hep bunalýmlý anlarýmda yaptýðým bir þeyi daha yapacaktým. Ýstiklalde yürürken hep o en güzel þarkýlarýn çaldýðý aralýkta müzik satmaya çalýþan ‘erdal abi’ nin yanýna uðradým. ‘beyoðlu-taksim- diye bir cd den Ýspanyol aksanýyla söylenmiþ Ýngilizce þarkýlar dinletti bana. Gülümsetti içimi. Ayrýldým yanýndan.

Dönmek istemiyordum kaldýðým yere. Taksimin kalabalýðý sanki hafifletiyordu acýmý. Gözümü meþgul eden insan ordusu kalbimi dinlememe de engel oluyor gibiydi. Yapacak bir þeyler olmalýydý. Ara sokaklardan birine saptým, yürüdüm bir hayli. Ýlk baþta kafamda beliren sinemaya gitme fikri yok olmuþtu. O’nun elini tutamadan film izleme fikrine alýþtýramazdým ilk andan kendimi.

Saat iyice ilerlemiþti ve ben neyle oyalanacaðýmý kestiremiyordum. Hayal kahvesi ‘ ne doðru yürümeye baþladým. Belki de o gece için en uygun yer orasý olacaktý. Kapýdaki afiþi görünce heyecan duydum birden. O keskin þarkýnýn, o yalnýzlýktan korkmadýðýný baðýran þarkýnýn, ‘ yaðmur’ þarkýsýnýn sahibini dinleyecekitm. O anda Tanrýnýn gerçekten kimseye kaldýramayacaðýndan daha fazla yük vermeyeceðine inandým. Hatta en kötü anýmda bile mutlu olabilmem için minicik sürprizler hazýrladýðýna.

Konsere 10 dakika kalmýþtý. Alelacele içeri girdim kapýdan biletimi alýp. Sahnenin en önünde bir yer buldum kendime. Sadelikle olgunluðun birleþimi bir kurþun asker çýkmýþtý sahneye. Ýnce sesten baþladý þarkýlarýný söylemeye…