Tüm mutsuzluklar yokluktan deðil, çokluktan gelir. -Tolstoy |
|
||||||||||
|
Tan aðarýrken ruhum uyanýyor, ruhum uyanýrken sen içime akýyordun. Göçebelikten vazgeçip kök salmaya çalýþýyordum topraðýmda. Hasada hazýrlanan bir baþak gibi olgunlaþýyordum. Nadasa býraktýðým yetmez miydi inançlarýmý? Sen umuttun. Senin dilin baþka kelimeler söylüyordu. Sabun köpüklerine bulaþýyormuþ ellerim oysa ben farkýna varmadan. Ýçimde çakan þimþekleri, topraðýmda yuvalanan böcekleri temizlemek için diplerime daldýrdýðým ellerim kirli sanýr ürkerdim sana dokunmaktan. Oysa olmasý gerekenden daha temizlermiþ. Sahte bir aþka dokunmak için fazlaca temiz… Býraksaydýn o simsiyah gecede beni, kurtuluþum olacaktý. Kopup gidecekti ruhum tenden. Bugün nefretin ayaklarýyla yürümek, korkunun dudaklarýyla konuþmak, þeytanýn kulaklarýyla duymak zorunda olmayacaktým. Çakýlý kaldýðým taþ dibinde kendi isyanýmda boðuluyor olacaktým. Zirvenin ýþýltýsýný yaþamayan biri için bu daha kolay olsa gerek! Sarman kediyi sevgiye alýþtýrdýn sen. Tanýdýðý tanýmadýðý tüm sýcaklýklara sürtünür oldu bir yudum sevgi için. Alýþtýrdýn ve sonra apansýz kayboldun ortadan. Yuvasýz, yetim, yapayalnýz býraktýn sokaklarda. Þaþkýn, ürkek, sahipsiz bir kedicik miyavladý durdu ardýndan geceler boyu. Anlamadý, soramadý, söyleyemedi. O kaderine razý samur bir kedicikti çünkü… Sonra kaybolduðun gibi apansýz ortaya çýkýverdin bir gece. Tanýdýk ama uzak bir soluk kattýn nefesime. Döndüm dedin sadece. Ama bu kez þaþýrtma sýrasý sarý kedideydi. Býraktýðýn minik kedicik büyümüþ, kendi ayaklarýyla koþturur olmuþtu dilediði yöne. Gitmek istediði yönde sen yoktun. Yaðmurlar da bitmiþti zaten. Þimþekler çakmýyor, onu korkutmuyordu. Islak da deðildi tüyleri. Çoktan vazgeçmiþti bulduðu her sýcaklýðý dost sanýp sarmalanmaktan. Ýnsanlar olgunlaþýr, kediler büyürdü. Sen döndün ama ben býraktýðýn yerde deðilim. Sözlere deðil gözlere inanmayý öðrendim artýk. Þiir gibi sözcüklerin gizleyemiyor gözlerinin yalan seviþlerini. “Dön” diye aðladýðým gecelere inat, inim inim inletmek istiyorum bu gece seni. Zaman denilen sihirli deðnek deðdi bu ýslak sevgiye. Eridi üzerindeki þeker rengi elbise. Döndün ama giderken býraktýðýn kediciði bulamadýn býraktýðýn yerde. Kedicik büyüdü, mevsimler deðiþti, aþk gerçek anlamýyla tanýmlandý. Döndün ama dönmedi sarmanýn…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © FUNDA BÝLGÝLÝ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |