Mor hüzünler akþamýn ilk adýmlarýnda
Penceremin pervazlarýnda yerini alýrlar
Çýrpýnan kuþun kanatlarýnda uzaklaþan
Umutlarým baþka bir günün avuçlarýndadýr

Öfkemin kýzýllýðýnýn çare olamadýðýný bilirdim
Kanayan aþk yaramý hiç dindirmeyeceðini de
Al düþlerimin kopan gül yapraðý misali sýzýsýný
Terennüm ederdim, akþamýn hicran þarkýsýyla

Divaneliðim nüksederdi atardým kendimi yere
Köþelerin en sefiline, derinliðin hengâmesine
Býrakýrdým melalimi, sersemliðimin eþliðinde
Derinlerde ki yüreðime hayýflanýrdým seyrime

Kara bir geceye al müjdeler sunan her heceye
Gönlümün kararan penceresinde ki bilmeceye
Tozlu yollardan murat için gelen nefeslenene
El sallamak istiyorum yolunuz açýk olsun diye

Þu akan damlalar ki iyi ki var yaðar yaðmurlar
Alýr çýkarýr beni kuytu kimliðimde ki korkumdan
Sevinç tohumlarýný akýtýrken yüreðime aþkýndan
Umudun hazzýna yeniden vardýrýr gizli ellerinden