HÜZÜN ÇAYI
Ben, ne zaman hüznümü
Mistik demli bir çaya prangalasam
Aklýma düþer o firari sevdan.
Ve çayýn sýcaklýðý deðildir
Hiçbir zaman yüreðimi ýsýtan.
Avuçlarýmda tuttuðum, ellerindir aslýnda,
Ýnce belli cam bardak deðil.
Yudum yudum sensizliði içerim.
Bardak boþalýr, sensizlik bitmez.
Dibinde kalanlar kalýntýsýdýr ömrümün,
Yazýk atýlacak.
Ömür biter,
Sevdan firarý, bitmez.
Boþalan her bardakta,
Ben sana yine, yeniden sevdalanýrým.
Dilimdeki mayhoþluk
Çayýn kaçak olmasýndan deðil,
Sevdanýn firariliðindendir.
Firari sevdan ise, zamana sürgündür.
Zaman yine sensizliðe tutsak.
Ve ben tutsak zamanlarda,
Yine yokluðunda içerim
Bir demlik çayý hayalinle…

Aralýk 2006