Yazýn sýcaðý bunaltýcýydý. Güneþ sanki binlerce yýllýk nefretini bu yaza saklamýþ gibi, insanlýðý daha da kavuruyor ve saklanýlacak gölgeler aramaya itiyordu. Ben ise annesinden yeni azar iþitmiþ bir çocuk edasýyla, verandamda sessiz sakin dünyanýn dönüþünü önemsemeyen, geri kafalý bir taþralý gibi bakýyordum. Sadece bakýyor ve tek kelime etmeden saatlerce toz toprak içindeki yola umutlarýmý yatýrýyorudum.. Verandanýn yeniden boyanma zamaný geçeli çok olmuþtu. Biliyorum, her seferinde bana azarla dönecek bu geçiþtirmeler yüzünden bu yaz da çok baþým aðrýyacaktý. Ama yazýn bu sýcaðýnda boya gibi tiksinç bir iþle uðraþmak olsa olsa iþsizlerin ya da sarhoþlarýn uðraþý olabilirdi.
Hava sýcak. Arada bir esen rüzgar bile tenimi haþlamakta. Toz kokusu içinde kýpýrdamadan durmak bile büyük bir marifet sayýlmalýyken bana eklenen miskin sýfatýna anlam veremiyorum. Aðzýmdan çýkan bazý anlamsýz kelimeleri hiçe sayarsak, sanýrým bütün gün burada tek kelime etmeden oturduðum gerçeðini arada bir baþýma kakmak istiyorlar. Tek katlý ve büyük bir aileye denk tutulamayacak kadar ufak bir evde bir hayatý paylaþmakta olduðum kadýnýmý beklemekteyim oysa. Daha önemli bir iþi kim katabilir ki hayatýma. Yol tozlu ve güneþ tepede. Yolun kenarýnda üzerinde sadece yýtýk bir atlet olan ve burnunda kurumuþ sümüðüyle 4 yaþýna daha basmamýþ oðlum durmakta. Altý çýplak ve ayaklarý toprakla kaynaþmakta. Öyle güzel bir melek ki. Tulumbanýn sürekli hazýr suyu beyimizin sýcaklýk düþürmek için kurduðu oyunlardan birine ev sahipliði yapmakta. Þelalecilik. Ve kendisi cýlýz bir tarzan nidasýyla ceynini kurtarýp þelalenin altýnda o karizmatik 5 tel saçýný ýslatmakta.
Su, tulumbasýnýn altýndaki göletten yavaþ yavaþ yolun o sanki hiç ýslanmamýþ gibi gözüken ve yýllarýn kuraklýðýný simgeleyen kahverengiliðini koyulaþtýrmakta. Su ve toz ve suyun ve tozun da ötesi. Güneþ altýnda canlý cansýz ne varsa kavrulmakta. Hayatým bir toz bulutu tarafýndan çepeçevre sarýlý.
Toz bulutunun ötesinde ise, yola vuran binlerce derecelik ýsýnýn buharý ve ne derece sert bir coðrafyada bulunduðumuz gerçeðini bir anda unutmama yol açan o manzara.
Kadýn.. Kadýným.. Elinde sepeti ve ardýnda henüz dokuzuna yeni girmiþ kýzýmla bana doðru o sonsuz ve mutlulukla eþ anlamlý yoldan içime akmakta. Kadýn.. Yýllarýn benden uzaklaþmasýnýn tam aksine aðýr aðýr, kývrak kalçasý ve dolgun göðüsleriyle ve hayatýma huzur katan o gözleriyle bana doðru gelmekte. Toz dumaný. Ve sis ve sýcak. Bir anda aralanýp dünyevi hisler etrafýmdan, bir ilahi kývamýnda kadýným bana yaklaþmakta. Çocuðumun neþe dolu çýðlýðý ve annesine kavuþmanýn verdiði huzuru tüm evrene yayma çabasý. Kadýn kendinden emin. Ýlk adýmýný verandaya atarken biraz sinirli. Belli ki verandayý boyamaya baþlamamamdan o da þikayetçi.
Nasýl bir bakýþ varsa o an gözlerimde. Gördü.. Binlercesinin içinde içime bakabilen.. Ne varsa içimde fýrtýnalar, buhranlar ya da türlü mutluluklar.. Gördü.. Ve bir gülümseme. Her din kitabýnda mutlaka barýnan o kadim gülümseme. Hayatým, bir kadýnýn yumurtalýklarýndan kasýklarýna ve ordan ilk ýþýða kavuþmasýyla yeniden doðmakta.. Kadýn.. Kadýným.. Ve gayriihtiyari dengesizlikler sergileyen yavrularým. Tek derdimiz verandanýn boyasý. Ve elbet bu güneþ de susuz kalan domateslerin feryadý. Ama iþte o kadýn.. Kadýným.. Tozlu ve sert bir coðrafyayý cennete çeviren iþveli ve kývrak kalçalý kadýným.. Cennetim, tanrýyý kýskandýrabilecek cinsten. Benim cennetim. Ve verandamda bir tanrýça, her sabah beni yeniden bana doðurmakta. Bir cennetten bir baþka cennete. Bin yýllýk rüya.. Uyanma !.. Bu sefer ne olur uyanma. Çok derin. Sandýðýn o sanrýlarýn hepsinden de derin. Ne olur uyandýrma.